"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023 /223 E., 2023 /1324 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 06.07.2023 tarihli ve 2023/223 Esas, 2023/1324 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 20.12.2022 tarihli ve 2022/6492 Esas, 2022/10160 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Dairemize gönderildiği belirlenmekle;
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin direnme kararını temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Akşehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.04.2018 tarihli ve 2015/131 Esas, 2018/88 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliyesi Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 28.02.2020 tarihli ve 2019/2685 Esas, 2020/456 Karar sayılı yeniden hüküm kurmak suretiyle sanığın 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin ikinci fıkrasının (b) ve (c) bendleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına dair kararının sanık müdafileri ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 20.12.2022 tarihli ve 2022/6492 Esas, 2022/10160 Karar sayılı kararı ile eylemin kasten öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 06.07.2023 tarihli ve 2023/223 Esas, 2023/1324 Karar sayılı kararı ile önceki hükümde Direnilmesine ve sanık hakkında, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin ikinci fıkrasının (b) ve (c) bendleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık müdafilerinin temyiz istemi; eylemin meşru müdafaa olarak değerlendirilmesi gerektiğine, cezanın fazla olduğuna ve haksız tahrik hükümlerinin üst hadden uygulanması gerektiğine ilişkindir.
2. Katılan vekilinin temyiz istemi; 10.03.2022 ve 15.09.2022 tarihli dilekçelerle temyiz isteminden feragat edilmediğine ve eylemin kasten öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesi ile haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
Katılan ... ile sanık arasında önceye dayalı tarla satımı nedeniyle anlaşmazlık bulunduğu, sanığın tarlayı devretmemesi nedeniyle katılan ... ve arkadaşlarının ellerinde sopalarla sanık ve babasına saldırmaları üzerine sanık ...’ın av tüfeği ile katılan ...’e yaklaşık 10 metre mesafeden ateş ederek katılan ...'ün sağ skrotal bölgede doku defekti, sağ femur üst uç hizasında 10 cm*15 cm’lik doku defekti sağ testis kısmen skrotumdaki defektten dışarı çıkacak şekilde yaşamını tehlikeye sokacak, organlardan birinin işlevini yitirecek ve çocuk yapma yeteneğine yitirilmesine neden olacak surette yaralandığı olayda sanığın katılan ...'ü kasten öldürmeye teşebbüs ettiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Mahkemenin direnme kararı; katılan vekilinin 10.03.2022 tarihli ve 15.03.2022 tarihli dilekçeleri ile temyizden feragat ettiğine ilişkin olup sözkonusu dilekçeler incelendiğinde öncelik talep dilekçeleri olduğu, katılan vekili tarafından dilekçe içeriğinde eylemin kasten öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesi gerektiğinin belirtildiği ve özü itibariyle temyizden feragat edildiğine ilişkin açık bir ibare bulunmadığı anlaşıldığından yerinde görülmemiş, ayrıca yine av tüfeği ile yakın mesafeden yapılan atışlarda, toplu saçma girişi ile geniş doku ve kemik defekti (eksikliği, kaybı) yanında ana damar ve sinir paketinin tamamen parçalanıp ani ve bol miktarda kan kaybı sonucu kısa sürede ölümün meydana gelebileceğinin bilinen bir durum olması nedeniyle kullanılan vasıtanın elverişliliği, atış mesafesi, hayati önemi olan bölgelerin hedef alınması, meydana gelen yaralanmanın niteliği nazara alındığında sanığın ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu halde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması yerine kasten yaralama suçundan hüküm kurulması nedeniyle yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 20.12.2022 tarihli ve 2022/6492 Esas, 2022/10160 Karar sayılı bozma kararının, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
05.06.2024 tarihinde karar verildi.