"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/26 E., 2023/1093 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması, kısmi bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanıklar ve müdafiinin duruşmalı inceleme taleplerinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 10. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.10.2022 tarihli ve 2020/233 Esas, 2022/512 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanık ... hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/2-b, 87/2-son, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Sanık ... hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/2-b, 87/2-son, 39/2-c maddesi delaletiyle 39/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
2. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.03.2023 tarihli ve 2023/26 Esas, 2023/1093 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan vekili ve sanıklar müdafiinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/1. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması sanıklar hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 37/1. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 29/1, 53/1. maddeleri uyarınca 7 yıl 17 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle; delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, eksik inceleme ile karar verildiğine, sanıkların atılı suçu işlemediklerine ve beraatlerine karar verilmesi gerektiğine, iştirak hükümlerinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Aralarında önceye dayalı husumet bulunan ve komşu olan sanıklar ile katılanın olay günü merdiven boşluğunda karşılaştıkları, sanık ...'ın katılana sert bir omuz darbesi vurduğu, bu arada dengesini kaybeden katılana sanık ...'nin olaydan sonra ele geçirilemeyen bıçakla sağ göğüs ve batının birleştiği kısımdan bir kez vurduğu ve katılanın yaşamını tehlikeye sokan bir duruma ve organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak şekilde yaralandığı anlaşılan olayda;
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükümlere esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eylemlerine uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, bozma nedeni saklı kalmak kaydıyla yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçeleri gösterilerek teşdiden belirlendiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık ...'ın eylemi, katılanın aşamalarda değişmeyen beyanı ile uyumlu adli rapor içeriği ve bağırma ile küfür sesleri üzerine kapıyı açtığında sanıkları gördüğünü belirten tanık Volkan'ın anlatımı ile sabit olduğundan Tebliğname'deki düşünceye iştirak edilmemiş ancak sanık ...'ın katılana omuz darbesi vurmak ve eylemin bütünü içinde ve sonrasında sarf ettiği sözleriyle sanık ...'nin katılana karşı gerçekleştirdiği neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunun işlenmesine yardımda bulunarak icrasını kolaylaştırdığı ve 5237 sayılı Kanun'un 39/2-c maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/2-b maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin, iştirakin derecesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A. Sanık ... Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (1) numaralı paragrafında açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.03.2023 tarihli ve 2023/26 Esas, 2023/1093 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B. Sanık ... Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (2) numaralı paragrafında açıklandığı üzere iştirakin derecesinde yanılgıya düşülmesi nedeniyle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.03.2023 tarihli ve 2023/26 Esas, 2023/1093 Karar sayılı kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca takdiren Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.12.2024 tarihinde karar verildi.