Logo

1. Ceza Dairesi2023/7990 E. 2024/3984 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık tarafından gerçekleştirilen eylemin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, ilk saldırının sanıktan gelmesi nedeniyle meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı gözetilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ve mahkumiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2022/1636 E., 2023/117 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı, beraat

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükümlerin onanması

Sanık ... hakkında mağdur ...'a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde; mağdur ...'ın 27.05.2016 tarihli celsede şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında katılan sıfatı bulunmadığından, mağdur ... vekilinin beraat hükmünü temyize hak ve yetkisi olmadığı tespit edilmiştir.

Sanık ... hakkında mağdur ...'a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; sanık ... hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 286/2-a maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1 maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1 maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1 maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1 maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.10.2018 tarihli ve 2016/108 Esas, 2018/239 Karar sayılı kararı ile;

1. Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 62/1, 53 ve 58 maddeleri uyarınca 10 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,

2. Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 29/1, 62/1 ve 53 maddeleri uyarınca 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

B. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 26.02.2019 tarihli ve 2018/2108 Esas, 2019/302 Karar sayılı kararı ile;

1. Sanık ... hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ... müdafii nin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine,

2. Sanık ... hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ... müdafiinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek duruşma açılmaksızın sanık ... hakkında mahkûmiyetine ilişkin hükmün çıkartılarak yerine beraatine karar verilmek suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 280. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

C. İstanbul Bölge Adliyesi Mahkemesi 1. Ceza Dairesi kararının sanıklar müdafiileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 10.10.2022 tarihli ve 2022/2027 Esas, 2022/7773 Karar sayılı kararı ile özetle "sanık ... hakkında duruşma açılmaksızın yeni bir hüküm kurulması" nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

D. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 23.01.2023 tarihli ve 2022/1636 Esas, 2023/117 Karar sayılı kararı ile duruşma açılarak yapılan incelemede,

1. Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, kurulan hükme yönelik sanık ... müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine,

2. Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 25/1 ve 5271 sayılı Kanun'un 223/2-d maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri, suç vasfına, meşru savunmaya, haksız tahrike ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Sanık ... ve mağdur ...'un yakın akraba oldukları, Okan'ın Selçuk'a olan borcunu ödememesi nedeniyle aralarında husumet bulunduğu, olay günü aralarındaki meseleyi konuşmak üzere olay mahallinde buluşmayı kararlaştırdıkları, Selçuk'un yanında arkadaşı Gürkan olduğu halde buluşma yerine gidip Okan'ı bekledikleri, Okan'ın da kendisine ait aracı kullanan Volkan ile birlikte olay mahalline gittiği, Okan'ın araçta bulunan kendisine ait tüfeği alıp Selçuk ve Gürkan'ın bulunduğu yere doğru koşarak gittiği, giderken iki kez havaya ateş ettiği, bu arada Gürkan'ın kaçarak saklandığı, Okan'ın Selçuk'a yaklaştıktan sonra kısa mesafeden hedef gözetmek suretiyle Selçuk'a ateş ederek sağ dizinden

vurduğu, devamında silahını ikinci kez ateşlediği ve sağ kasık, karın bölgesi ve sol kolundan isabet alarak yaraladığı sonrasında Selçuk'un Okan'a av tüfeği ile ateş etmesiyle Okan'ın eylemini devam ettiremediği, Selçuk'taki yaralanmanın, yaşamsal tehlikeye neden olduğu, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu, Selçuk'taki sağ tibia plato, sağ patella, sağ fibula proksimal uç ve sol lunatum kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisi ağır derece olduğu olayda;

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık ... tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, ilk saldırı sanıktan geldiğinden meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

A. Sanık ... Hakkında Mağdur ...'a Karşı Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçundan Kurulan Beraat Hükmü Yönünden

Mağdur ...'ın şikayetçi olmaması nedeniyle beraat hükmünü temyize hak ve yetkisi olmadığından, mağdur ... vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanık ... Hakkında Mağdur ...'a Karşı Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Hükmü Yönünden

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 23.01.2023 tarihli ve 2022/1636 Esas, 2023/117 Karar sayılı kararında sanık ... müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304. maddesinin birinci fıkrası uyarınca Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

29.05.2024 tarihinde karar verildi.