"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/578 E., 2023/778 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün düzeltilerek onanması
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 286/2-a maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.01.2023 tarihli ve 2021/1276 Esas, 2023/33 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, katılana yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 29, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 07.03.2023 tarihli ve 2023/578 Esas, 2023/778 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan ilk derece mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafi ve katılan vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a-son maddesi uyarınca sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 62/1. maddesinin tatbiki ile hükmedilen 9 yıl hapis cezasından (1/6) oranında indirim yapılarak 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar vermek suretiyle düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine, suç vasfına ilişkindir.
2.Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, meşru savunmaya ve meşru savunmada sınırın aşılmasına, temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmaması gerektiğine, sanığın suç işleme kastının olmadığına, haksız tahrik indiriminin üst hadden uygulanması gerektiğine, hükümde hesap hatası yapıldığına, takdiri indirim nedenlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında haksız tahrik hükmünün uygulanmasının ve belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, meşru savunma veya meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre düzeltme nedeni dışında ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında, ilk derece mahkemesince 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/2-b maddeleri uyarınca belirlenen 9 yıl 36 ay hapis cezasının, haksız tahrik nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 29/1. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim uygulanması ile cezanın 7 yıl 24 ay hapis cezası yerine 9 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi ve Bölge Adliye Mahkemesince de 5237 sayılı Kanun'un 62/1 maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim uygulanması ile sonuç cezanın 6 yıl 18 ay hapis cezası yerine 7 yıl 6 ay hapis cezası olarak tayin edilmesi suretiyle fazla cezaya hükmolunması nedeniyle oluşan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) numaralı paragrafında açıklanan nedenle sanık müdafinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10.Ceza Dairesinin 07.03.2023 tarihli ve 2023/578 Esas, 2023/778 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi gereği hüküm fıkrasının 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesinin uygulandığı kısmında yer alan "9 yıl hapis" ibaresi çıkartılarak yerine "7 yıl 24 ay" ibaresinin, 5237 sayılı Kanun'un 62/1. maddesinin uygulandığı kısımdan ise "7 yıl 6 ay" ibaresinin çıkarılarak yerine "6 yıl 18 ay" ibaresinin eklenmesi suretiyle Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul 12. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.12.2024 tarihinde karar verildi.