Logo

1. Ceza Dairesi2023/8178 E. 2025/2628 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığı, meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı ile cezanın miktarına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın bıçakla mağdura saldırmasının öldürmeye elverişli bir fiil olduğu, mağdurun vücudundaki yaralanmaların yeri ve niteliği, kullanılan bıçağın öldürmeye elverişli olması gibi hususlar bir arada değerlendirildiğinde sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığı, verilen cezada indirim yapılmasının isabetli olduğu gözetilerek istinaf başvurusunun reddine ve yerel mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2022/3140 E., 2023/1719 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2022 tarihli ve 2021/294 Esas, 2022/322 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine;

2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 04.07.2023 tarihli ve 2022/3140 Esas, 2023/1719 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun teşebbüs nedeniyle eksik ceza belirlenmesi hususu eleştirilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1.a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; meşru savunmaya ve eylemin kasten yaralama olduğundan bahisle suçun vasfına, haksız tahrikin derecesine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecine ilişkin işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suçta kullanılan bıçağın öldürmeye elverişli oluşu, hedef alınan vücut bölgesi, yaralanmaların yerleri ve nitelikleri hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğuna dair takdir ve değerlendirmede isabetsizlik görülmediği, mağdurdan kaynaklanan ve haksızlık niteliği taşıyan eylemlerin boyutu gözetildiğinde 5237 sayılı Kanun'un 29/1 maddesi gereği yapılan indirimin isabetli olduğu, teşebbüs nedeniyle belirlenen ceza miktarı yönünden Bölge Adliye Mahkemesince yapılan eleştirinin isabetli olduğu, anlaşılmakla sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 04.07.2023 tarihli ve 2022/3140 Esas, 2023/1719 Karar sayılı kararında sanık müdafince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.04.2025 tarihinde karar verildi.