"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1780 E., 2023/666 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık ... yönünden İlk Derece Mahkemesince verilen beraat kararının istinaf edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmakla, sanık ...'un mağdura yönelik kasten yaralama suçuna hasren yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.07.2022 tarihli ve 2022/101 Esas, 2022/464 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 29/1, 62 ve 53/1. maddeleri uyarınca 6 yıl 12 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 06.06.2023 tarihli ve 2022/1780 Esas, 2023/666 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme ilişkin sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın yaralama kastı olmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, meşru savunmanın yasal koşullarının oluştuğuna, delillerin hatalı değerlendirildiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanık ... ile mağdur ...'nin komşu oldukları, olay tarihi öncesinde tarafların beyanlarına göre mağdurun ineklerinin sanığın bahçesine sıklıkla girdiği, yine olay tarihinde de mağdurun ineklerinin sanığın bahçesine girmesi üzerine sanığın oğlunun inekleri bahçe dışına çıkararak bağladığı, buna sinirlenen mağdurun sanık ile tartışmaya başladığı ve tartışma sırasında sanığın belinde bulunan tabancayı çıkartarak mağduru sol alt karın bölgesinden yaraladığı, mağdurun doktor raporlarına göre, incebağırsak hasarına, hemikolektomiye (kalın bağırsağın bir kısmının çıkarılması), incebağırsak rezeksiyonuna, sağ iliak kanat kırığına neden olan batına nafiz ateşli silah yaralanmasının, yaşamını tehlikeye soktuğu, basit tıbbi bir müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, mağdurda saptanan sağ iliak kanat kırığının hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkileyecek nitelikte olduğu ve terminal ileum rezeksiyonuna ve hemikolektomiye neden olan yaralanmasının duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olduğu anlaşılmıştır.
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, meşru savunma hükümlerinin kanuni şartlarının bulunmadığı anlaşıldığından temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın suçta kullandığı aletin öldürmeye elverişli oluşu, mağdurun olayın sıcağı sıcağına alınan beyanlarında sanığın kendisine doğru hedef gözeterek 3 el
ateş ettiğine yönelik beyanı, sanığın eylemini yanında bulunan oğlu ...'un silahını elinden alması ile sonlandırdığı, mağdurda meydana gelen yaralanmaların ağırlığı, sanık ile mağdurun olay öncesinde de hayvanların sanığın bahçesine girmesi ile ilgili tartışmalarının olduğu hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın mağdura yönelik ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında mağdura yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgılı değerlendirme ile yazılı biçimde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) numaralı paragrafında açıklanan nedenle sanık müdafinin temyiz sebebi yerinde görüldüğünden, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 06.06.2023 tarihli ve 2022/1780 Esas, 2023/666 Karar sayılı kararının "suç niteliği yönünden" 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, 5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.12.2024 tarihinde karar verildi.