"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1783 E., 2023/450 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 286/2-(a) maddeleri gereği temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereğince temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Katılan vekilinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.06.2021 tarihli ve 2019/99 Esas, 2021/205 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-(e), 87/2-(b), 29/1, 62/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 26.04.2023 tarihli ve 2021/1783 Esas, 2023/450 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının, 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Cumhuriyet savcısının temyiz istemi özetle; suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olduğuna ilişkindir.
2. Katılan vekilinin temyiz istemi özetle; suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olduğuna, sanığın cezasında takdiri indirim yapılmaması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yerinde, yeterli ve kanuni gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığında sanığın cezasında 5237 sayılı Kanun'un 62/1. maddesi uyarınca indirim yapılmasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık ile katılanın teyze çocukları olduğu, annelerine miras yoluyla intikal eden araziyi sanık ile katılanın zeytin ağacı dikmek suretiyle kullanmaya başladıkları, taraflar arasında arazinin kullanımı konusunda süregelen anlaşmazlık bulunduğu, olaydan dört gün önce de sanığın annesinin, katılanı kendilerine ait zeytinleri topladığından bahisle şikayet ettiği, olay günü tarafların arazisine yakın yerde bulunan tanık Süleyman'a ait araziye önce katılanın geldiği, ardından sanığın gelerek “Niye geldin lan buraya” dediği ve yanında bulunan av tüfeği ile katılana 4-5 metre mesafeden üç el ateş ettiği, atışlardan bir tanesinin katılanın sağ uyluk ön bölgesine isabet ettiği, katılanın yere düştüğü, sanığın 155'i arayarak kendisini ihbar ettiği, katılandaki yaralanmanın femoral arter ve ven ile siyatik sinir hasarına neden olup yaşamını tehlikeye soktuğu ve organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olduğu olayda, av tüfeğinin etkili mesafeden vahim sonuçlar meydana getirmeye elverişli olması, atış mesafesi ve sayısı, yaralanmanın niteliği ile meydana gelen zararın ağırlığına göre sanığın eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ancak sanığın aşamalardaki savunmalarında 155 ve 112 hatlarını kendisinin aradığını beyan etmesine göre 155 ve 112 hatlarının olay gününe ilişkin kayıtları ve görüşme içerikleri getirtilerek sanığın sonucu önlemeye yönelik yeterli çaba içerisine girip girmediği, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 36/1. maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçme koşullarının oluşup oluşmadığı hususu tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Cumhuriyet savcısı ve katılan vekilinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 26.04.2023 tarihli ve 2021/1783 Esas, 2023/450 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(a) maddesi uyarınca Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.12.2024 tarihinde karar verildi.