"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/2407 E., 2023/750 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bölge Adliye Mahkemesince verilen bozma kararı üzerine, İzmir 50. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2022/192 Esas, 2022/428 Karar sayılı kararı ile sanık
hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3.e, 87/1.d ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.03.2023 tarihli ve 2022/2407 Esas, 2023/750 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1.a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi özetle; suçun kendisi tarafından işlenmediğine ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, takdiri indirimin Mahkemenin taktir yetkisi kapsamında yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla sanığın temyiz istemlerinin incelenmesinde bozma nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Mağdur hakkında düzenlenen İzmir Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 13.08.2020 tarihli adli muayene raporunda "sağ gluetal bölgede 2 cm ve sol uyluk orta hatta 3 cm kesi olarak tarif edilen yaralanmalarda cerrahi onarım gerektirecek büyük damar yaralanması tespit edilememekle birlikte sol femoral bölgede hemogram değerinin Hb:7'nin altına hızlıca düşmesine, bu nedenle kan transfüzyonu gerektiren kanamaya neden olan yaralanmanın mağdurun yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olduğunun'' belirtildiği, bu haliyle raporun hüküm kurmaya elverişsiz olduğu anlaşılmakla, mağdurun tüm doktor raporları, tedavi evrakları, film ve grafilerinin dosya ile birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kuruluna gönderilip, mağdurdaki her bir yaranın niteliği ve yaraların ayrı ayrı hayati tehlikeye neden olup olmadığı hususlarında 5237 sayılı Kanun'un 86. ve 87. maddelerindeki ölçütlere göre duraksamaya yer vermeyecek şekilde ayrıntılı raporu alındıktan sonra sanığın eyleminin neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin hukuki durumunun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle sanığın suçun vasfına yönelik eksik incelemeye ilişkin temyiz sebebi yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.03.2023 tarihli ve 2022/2407 Esas, 2023/750 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2.a maddesi uyarınca İzmir 50. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.12.2024 tarihinde karar verildi.