"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralamaya teşebbüs, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 ... maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 ... maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli ve 2015/413 Esas, 2016/472 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs ve mala zarar verme suçlarından, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatine karar verilmiştir.
2. İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli ve 2015/413 Esas, 2016/472 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 25.01.2022 tarihli ve 2021/12336 Esas, 2022/521 Karar sayılı kararı ile sabit olan suçlardan dolayı sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde beraat kararı verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2022/147 Esas, 2023/431 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs ve mala zarar verme suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca açılan kamu davalarının dava zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Vekilinin Temyiz İstemi, zamanaşımı süresinin dolmadığına, yeniden yargılama yapılması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanığa yüklenen yargılama konusu kasten yaralamaya teşebbüs ve mala zarar verme suçlarının gerektirdiği cezaların kanunda belirtilen türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanığın 02.07.2015 tarihli sorgusu olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2022/147 Esas, 2023/431 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.12.2023 tarihinde karar verildi.