"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ (1) :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2017/86 E., 2020/406 K.
MAHKEMESİ (2) : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1019 E., 2023/1158 K.
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, istinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi ret, kısmi onama
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 29.03.2023 tarihli ve 2022/10896 Esas, 2023/1421 Karar sayılı tevdii kararı sonrası sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hükme karşı sanık müdafiinin istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesince 07.06.2023 tarihli ve 2023/1019 Esas, 2023/1158 Karar sayılı kararı ile esastan reddine karar verildiği ve bu kararın sanık müdafiince temyiz edilmediği, katılan ... vekilinin 22.12.2020 tarihli dilekçesinin ise sanık ... hakkında Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.11.2020 tarihli ve 2017/86 Esas, 2020/406 Karar sayılı kararı ile kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne ilişkin olduğu ve katılan ...
vekilince Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesince verilen kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından, sanık ... hakkındaki hüküm inceleme dışı bırakılmıştır.
Sanık ... hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.12.2015 tarihli ve 2015/393 Esas, 2015/426 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 03.02.2020 tarihli ve 2019/19069 Esas, 2020/1717 Karar sayılı ilâmı ile nedeniyle eksik inceleme nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma ilâmı üzerine Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.11.2020 tarihli ve 2017/86 Esas, 2020/406 Karar sayılı kararı ile sanık ...'un kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; Bozma ilâmının gereklerinin yerine getirilmediğine, sanık ...'un atılı suçu işlediğine ve mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ve vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1. maddesi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü ve 5237 sayılı Kanun’un 67/2-a maddesi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanığın mahkemece savunmasının alındığı tarih olan 29.12.2015 olduğu
ve bu tarihten, temyiz inceleme tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.11.2020 tarihli ve 2017/86 Esas, 2020/406 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1. maddesinin (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.05.2024 tarihinde karar verildi.