Logo

1. Ceza Dairesi2023/8540 E. 2025/3272 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs mü yoksa nitelikli kasten yaralama mı olduğuna ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın mağdurun bacaklarına ateş etmesi, hayati bölgeleri hedef almaması, yaraların niteliği ve sanığın eylemine kendiliğinden son vermesi gibi hususlar birlikte değerlendirildiğinde sanıkta öldürme kastının olmadığı, yaralama kastının bulunduğu gözetilerek yerel mahkemenin kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verdiği hüküm bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/1077 E., 2023/1142 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2022 tarihli ve 2021/205 Esas, 2022/27 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.06.2022 tarihli ve 2022/1114 Esas, 2022/1338 Karar sayılı kararı ile hükmün sanık aleyhine bozulması üzerine Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görevsizlik kararı verilmiş,

Karabük Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.05.2023 tarihli ve 2022/375 Esas, 2023/180 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 35/2, 62/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 10 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında verilen ilk karara yönelik aleyhe istinaf bulunmadığından 5271 sayılı Kanun'un 283. maddesi uyarınca hapis cezasının 1 yıl 10 ay 15 gün üzerinden infazına, hak yoksunluklarına ve ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.06.2023 tarihli ve 2023/1077 Esas, 2023/1142 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik yapılan inceleme neticesinde sanık müdafinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, suçun sabit olmadığına, sanığın öldürme kastının bulunmadığından bahisle suç vasfına, haksız tahrike, tekerrüre ilişkindir.

III. GEREKÇE

Olay tarihinde Bahattin Gazi parkında sanık ile mağdur arasında çıkan tartışmada sanığın av tüfeği ile mağdurun diz ile ayak bileği arasındaki bölgesine tek el ateş ettiği, mağdurun bacağına temas eden saçma taneleri nedeniyle yaşamsal tehlike geçirecek, kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisi ağır (6) derece etkileyecek ve duyulardan veya organlarından birinin(alt ekstremite) işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak nitelikte yaralandığı olayda;

1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının yerinde olduğu, mağdurdan sanığa yönelen haksız bir söz veya davranış bulunmadığından sanık hakkında haksız tahrik indiriminin uygulanmamasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2.Dosya kapsamına göre; mağdur hakkında Adli Tıp Kurumu Karabük Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 23.01.2023 tarihli rapora göre her iki bacak distal 1/3 anteriomedial kısımlarda çok sayıda muhtemelen ateşli silah yaralanmasına bağlı 0,3 cm ile 3 cm arasında değişen çok sayıda skar izleri olduğu, mağdurun vücudunun başka herhangi bir bölümünde yaralanma bulunmadığı, sanığın mağdurun bacaklarının diz altı bölümünü hedef aldığı, sanığın hedef aldığı vücut bölgeleri, yaraların niteliği, sanığın engel hal bulunmamasına rağmen eylemine kendiliğinden son vermesi ve sanık ile katılan arasında önceye dayalı öldürmeyi gerektirecek nitelikte husumet bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın kastının yaralamaya yönelik olduğu, sanık hakkında nitelikli kasten yaralama suçundan hüküm kurulması gerekirken, sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğunun kabulü ile eylemin kasten öldürmeye teşebbüs suçu olarak nitelendirilmesi suretiyle suç vasfında hataya düşülmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafinin temyiz istemi suç vasfı yönünden yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.06.2023 tarihli ve 2023/1077 Esas, 2023/1142 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Karabük Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.04.2025 tarihinde karar verildi.