"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1839 E., 2023/1553 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanığın temyiz istemi yönünden;
Sanık 11.09.2023 tarihli dilekçesi ile temyiz talebinde bulunmuş ise de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 294. ve 295/1. maddeleri uyarınca temyiz sebepleri gösterilmediğinden, temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
Sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden;
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereğince temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.11.2021 tarihli ve 2015/185 Esas, 2021/520 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 07.07.2023 tarihli ve 2021/1839 Esas, 2023/1553 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun, hak yoksunluklarına ilişkin hüküm fıkrası eleştirilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eylem sanık tarafından gerçekleştirilmediğinden sübuta ilişkindir.
III. GEREKÇE
Olay günü, Çivi Bar isimli eğlence mekanı önünde karşılaşan katılan, sanık ve temyiz dışı katılan ... ile sanıklar İsmail, Naci, Serdar ve Ahmet arasında tartışma çıktığı, alkollü olan taraflar arasındaki bu tartışmanın kavgaya dönüştüğü, bu esnada sanığın ele geçmeyen bıçakla katılanı sırt, sağ gövde yan tarafı, her iki kalça makat üstünden ve her iki bacak uyluk iç kısımlarından 12 bıçak darbesiyle sağda pnömotoraksa, distal kolon perforasyonuna ve hayati tehlike geçirmesine sebep olacak şekilde yaralayıp, olay yerine kolluk kuvvetlerinin gelmesiyle kaçarak, elinde taşıdığı suç aletini atmasına rağmen yaşanan kovalamaca sonucunda yakalandığı anlaşılan olayda,
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı,eksik incelemenin bulunmadığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Sanığın Temyiz İstemi Yönünden;
Sanık 11.09.2023 tarihli dilekçesi ile temyiz talebinde bulunmuş ise de, 5271 sayılı Kanun'un 294. ve 295/1. maddeleri uyarınca temyiz sebepleri göstermediğinden, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun'un 298. maddesi gereğince Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle
REDDİNE,
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 07.07.2023 tarihli ve 2021/1839 Esas, 2023/1553 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. Maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.09.2024 tarihinde karar verildi.