Logo

1. Ceza Dairesi2023/8590 E. 2025/3271 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına dair verilen hükmün hukuka uygun olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Yargılama sürecinin usul ve yasaya uygun olarak yürütüldüğü, sanığın eyleminin sabit olduğu, suç vasfının doğru belirlendiği ve vicdani kanının dosya kapsamındaki delillerle uyumlu olduğu gözetilerek, yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/2191 E., 2023/2111 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İstinaf bozması üzerine verilen İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.04.2023 tarihli ve 2022/185 Esas, 2023/177 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 35/2, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 13 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 04.07.2023 tarihli ve 2023/2191 Esas, 2023/2111 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik yapılan inceleme

neticesinde istinaf yoluna başvurulan kararın hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin olan (E) bendinin hükümden çıkarılmasına, tekerrüre ilişkin C-7 no'lu paragrafının hükümden çıkartılarak yerine "Aliağa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/104 Esas 2017/776 Karar sayılı ilamı ile verilen 5 ay hapis cezasının denetim süresi içerisinde yeniden suç işleyen sanığa hükmolunan cezanın TCK.nun 58/6. maddesi gereğince 2. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, TCK.nun 58/7. maddesi gereğince sanık hakkında verilen hapis cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, ancak ilk derece mahkemesince bozma öncesi kurulan 21.12.2021 tarih ve 2020/404 Esas 2021/476 Karar sayılı kararına karşı yalnız sanık lehine istinaf yoluna başvurulması nedeniyle, CMK.nın 283/1. maddesi gereğince bu husus aleyhe değerlendirilmeyerek, İlk Derece Mahkemesince kurulan 21.12.2021 tarih ve 2020/404 Esas, 2021/476 Karar sayılı karardaki TCK.nın 58. maddesine dair hükümdeki tekerrüre esas alınan ceza miktarının ve süresinin, ilk kez mükerrir olacak şekilde tekerrür uygulaması sırasında esas alınmasına," ibaresinin eklenmesine, sanık müdafiinin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle, suçun sabit olmadığına ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 04.07.2023 tarihli ve 2023/2191 Esas, 2023/2111 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.04.2025 tarihinde karar verildi.