"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/675 E., 2023/164 K.
SUÇLAR : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... müdafii, sanık ... müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, dosya duruşmalı olarak incelendi, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.11.2019 tarihli ve 2019/253 Esas, 2019/511 Karar sayılı (Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.05.2019 tarihli ve 2017/2761 Esas, 2019/2963 Karar sayılı bozma kararı üzerine verdiği) kararı ile sanıklar ... ve ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme, sanık ... hakkında ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin sanıklar müdafiileri, katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 21.11.2022 tarihli ve 2022/6277 Esas, 2022/9090 Karar sayılı kararı ile özetle "sanıklar ... ve ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan hükümde haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği, sanık ... hakkında ...'a yönelik eylemde kasten yaralama kabulünün hatalı olduğu, eylemin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, kabule göre de sanık ... lehine haksız tahrik koşullarının oluşmadığı" belirtilerek hükümlerin bozulmasına, karar verilmiştir.
2. Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.06.2023 tarihli ve 2022/675 Esas, 2023/164 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanıklar ... ve ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 37 nci maddesinin birinci fıkrası, 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına,
b. Sanık ... hakkında ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 9 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık ... müdafiinin duruşmada ve temyiz isteminde öne sürdüğü temyiz sebepleri; sanık lehine meşru savunma ya da sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrike,
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri; sanığın eyleme katılmadığına, beraatine, aksi kanaatte meşru savunma, sınırın aşılması ya da yüksek oranda haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanıklar ... ve ...’nın kardeşi ...’un kuzeni olan ... ile aralarında tespih alıp geri vermeme iddiası ile anlaşmazlık bulunduğu, sanıkların olay günü bu konuyu konuşmak için ...'in babası ve dayıları olan maktul ...'un iş yerine gittikleri, maktulün dükkanı önünde kardeşi katılan ... ve diğer yeğeni ... ile oturmakta olduğu, sanıklar ile maktulün bu hususta bir kenarda konuşmaya başladıkları, konuşmanın tartışmaya döndüğü, kardeş olan sanıklar ... ve ...'nin dayıları olan maktule birlikte vurdukları, bıçakladıkları, ayrıca sanık ...'nin katılan ...'ı bıçakladığı, maktulün aldığı bıçak darbeleri nedeniyle kesici delici alet yaralanması sonucu oluşan kaburga kesisi ile iç organ yaralanmasından gelişen iç ve dış kanama sonucu öldüğü, katılan ...'ın göğüs, sol kol,
sırt bölgelerinden aldığı bıçak yaraları nedeniyle hayati tehlike meydana gelecek şekilde yaralandığı, sanıkların maktule yönelik kasten öldürme suçunu iştirak halinde işledikleri, ayrıca sanık ...'nin katılan ...'a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği kabulü ile mahkûmiyetlerine karar verildiği anlaşılmıştır.
2. Sanıkların savunmaları, katılan ve tanık anlatımları, İstanbul Adli Tıp Kurumu Birinci İhtisas Kurulu'nun 25.02.2015 tarihli otopsi raporu, katılan ...'ın yaralanmasına ilişkin İstanbul Adli Tıp Kurumu Birinci İhtisas Kurulunun 25.02.2015 tarihli raporu, Şanlıurfa Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 16.09.2013 tarihli raporu, nüfus ve adli sicil kayıtları ile bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
1. Sanık ...'nin katılan ...'ı kesici aletle sol kol, göğüs, sırt bölgelerinden birden fazla darbe ile hayati tehlike meydana gelecek şekilde yaraladığı olayda; sanık hakkında teşebbüs nedeniyle dokuz yıldan onbeş yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı Kanun'un 35 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği yapılan uygulama sırasında, yaralanmaların niteliği, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul oranda bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde 11 yıl hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerinin sanıklar tarafından iştirak iradesi ile gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, sanıkların eylemlerine uyan suç vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının eleştiri nedeni dışında yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, meşru savunma ya da sınırın aşılması hükümlerinin uygulama olanağı bulunmadığı, haksız tahrik hükümlerine ilişkin mahkemenin takdir ve değerlendirmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde ve sair yönlere ilişkin yapılan incelemede hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.06.2023 tarihli ve 2022/675 Esas, 2023/164 Karar sayılı kararında sanıklar müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri nedeni dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.03.2024 tarihinde karar verildi.
28.03.2024 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı ...'ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ...'in yokluğunda 04.04.2024 tarihinde usulen ve açık olarak anlatıldı.