Logo

1. Ceza Dairesi2023/8669 E. 2025/3010 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik, cezanın miktarı ve indirimlerin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda çıkan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalması, suçta kullanılan silahın önceden temin edilmiş olması, haksız tahrik hükümlerinin uygulanamayacağı ve takdiri indirimin yerinde olmadığı değerlendirilerek yerel mahkemenin hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/1176 E., 2023/1928 K.

SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307/3. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Bursa 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.11.2018 tarihli ve 2018/531 Esas, 2018/423 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısı(aleyhe), katılan Kurum vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek açılan duruşma neticesinde Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 25.06.2019 tarihli ve 2019/881 Esas, 2019/1509 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs

suçundan mahkumiyet kararı verilmiş, bu kararın katılan Kurum vekili, sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 09.02.2023 tarihli ve 2022/5589 Esas, 2023/394 Karar sayılı ilâmı ile olay tarihinde katılandan kaynaklanan haksız bir eylem de bulunmadığı gözetilmeden haksız tahrik indirimi yapılarak eksik ceza tayin edilmesi ve sanık ile katılan arasındaki boşanmanın, suç tarihi olan 01.06.2018 tarihinden önce 23.05.2018 tarihinde gerçekleştiği, sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-(d) maddesinin uygulama yerinin bulunmadığı, ancak sanığın suçta kullandığı av tüfeğini olay tarihinden yaklaşık 10 ay kadar önce aldığı ve katılana yönelik öldürme kararını da olay tarihinden bir gün önce aldığı yönündeki savunması ile aşamalardaki olay yerine katılanı vurmak amacıyla gittiği yönündeki ikrarı karşısında, sanığın suç işleme kararını önceden verdiği, aradan soğukkanlılığa ulaşmasını sağlayacak kadar zaman geçmesine rağmen bu kararında sebat gösterdiği anlaşılmış olup, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 82/1-(a) maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gerekçesiyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(b) maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 13.06.2023 tarihli ve 2023/1176 Esas, 2023/1928 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 82/1-(a), 35/2, 53/1 ve 58/6-7. maddeleri uyarınca 13 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan ... ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin temyiz istemi özetle; sanık hakkında üst sınırdan ceza verilmesine, sanığın cezasında hiçbir indirim uygulanmaması gerektiğine, eksik incelemeye dayalı hüküm kurulduğuna ilişkindir.

2. Sanık ve müdafiinin temyiz istemleri özetle; sanığın korkutmak için ateş ettiğine, öldürme veya yaralama kastı bulunmadığına, sanığın cezasında haksız tahrik ve takdiri indirim hükümleri uyarınca indirim yapılması gerektiğine, Mahkemece yapılan delil değerlendirmesinin isabetsiz olduğuna, beraatine karar verilmesine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosya kapsamında eksik incelemenin söz konusu olmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin sanığın tevilli ikrara yönelen savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları ve dosya kapsamındaki diğer delillerle saptandığı, sanığın, katılana husumet beslediği, öldürmeye elverişli silahla, yakın mesafeden iki el ateş ettiği ancak sanığın alkollü oluşu, katılanın sabit durmaması ve saklanması nedeniyle eylemini tamamlayamadığı olayda sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğuna ilişkin

değerlendirmede isabetsizlik bulunmadığı, Yargıtay bozma ilamına uyularak kurulan hükümde suç vasfının doğru belirlendiği, teşebbüsün ulaştığı aşama ile meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığına göre belirlenen cezanın isabetli olduğu, somut olayda Yargıtay bozma ilamına da belirtildiği üzere sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yerinde, yeterli ve kanuni gerekçelerle uygulanmadığı, sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalmış olması nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 35/2. maddesine göre cezasında indirim yapılmasında zorunluluk bulunduğu, sanık hakkında başkaca indirim maddesinin uygulanmadığı anlaşılmış olup hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 13.06.2023 tarihli ve 2023/1176 Esas, 2023/1928 Karar sayılı kararında katılan ... ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili, sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Bursa 12. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.04.2025 tarihinde karar verildi.