Logo

1. Ceza Dairesi2023/8703 E. 2024/4775 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün temyiz edilmesi üzerine, meşru savunma iddiası ve eksik inceleme ile lehe hükümler uygulanmaması hususlarının değerlendirilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin, usul ve yasaya uygun bir yargılama yaptığı, delilleri değerlendirip tartıştığı, vicdani kanısını dosya kapsamındaki bilgi ve belgelere dayandırdığı, meşru savunma koşullarının oluşmadığı ve takdiri indirimin yerinde uygulandığı gözetilerek, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddine ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/425 E., 2023/576 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 25.06.2014 tarihli ve 2014/8388 Esas 2014/16406 Karar sayılı bozma ilamı üzerine verdiği, 22.06.2023 tarihli ve 2023/425 Esas, 2023/576 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmün açıklanması ile; 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 3-a, 87/3, 29/1, 62/1, 53 maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında lehe hükümler uygulanmasına, eksik incelemeye, meşru savunmanın varlığına ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Mağdur ...'nin, sanık ...'ın evinin yakınlarında bir inşaatta işçi olarak çalıştığı, olay öncesinde ...'ın annesi ve teyzesi olan ... ile ...'e yolda cinsel taciz içeren sözlerle laf attığı, bunu öğrenen ...'ın ...'nin çalıştığı inşaata gittiği, tarafların tartıştıkları ve birbirlerine saldırdıkları, ...'nin elindeki demir sopa ile ...'ın beline vurduğu, bunun üzerine ...'ın üzerinde bulunan ve adli emanette kayıtlı ruhsatsız tabancasını çıkartarak ...'ye doğru üç el ateş ettiği, ateş açtığı olay yeri olan inşaatın önünden kaçarak bitişikteki evine saklandığı, sanığın tabanca ile ateş etmesi neticesinde mağdurun olay nedeniyle basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, vücutta kemik kırığı oluşacak şeklile yaralandığı anlaşılmıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik inceleme bulunmadığı, eyleme uyan suç vasfı ile yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, meşru savunma koşullarının oluşmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından sanık müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2023 tarihli ve 2023/425 Esas, 2023/576 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.06.2024 tarihinde karar verildi.