"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/10 E., 2022/54 K.
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi Red, Kısmi Onama
Sanık ... (...) müdafinin 1 haftalık yasal süre içinde gerekçeli temyiz dilekçesi vermesi gerektiğine ilişkin ihtaratlı tebligata rağmen yasal süresi içinde temyiz isteminde bulunmadığı tespit edilmiştir.
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.01.2019 tarihli ve 2018/149 Esas, 2019/27 Karar sayılı kararı ile,
a. Sanık ... (...) hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1 ve 53/1-2-3. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 62/1. ve 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.
2. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.09.2020 tarihli ve 2019/3117 Esas, 2020/1262 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılanlar vekili ve sanıklar müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
3. Bursa Bölge Adliyesi Mahkemesi 1. Ceza Dairesi kararının, sanıklar müdafileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 07.12.2021 tarihli ve 2020/5317 Esas, 2021/14714 Karar sayılı kararı ile sanıkların öldürme kastıyla hareket ettiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığının anlaşılması karşısında, eylemlerine uyan 5237 sayılı Kanun'un 87/4. Maddesi uyarınca kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan cezalandırılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
4. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.02.2022 tarihli ve 2022/10 Esas, 2022/54 Karar sayılı kararı ile,
a. Sanık ... (...) hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 87/4. ve 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Sanık ... hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 87/4.,62/1. ve 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
karar verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun'un 307 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar Vekilinin temyiz istemi özetle, sanıkların eylemlerinin kasten öldürme suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına ve vekâlet ücretine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanık ...'in, maktulün işlettiği kahvehanede çalışması, sanık ... (...)'ın babasının maktulün kahvesine yakın bir yerde çay ocağı işletmesi sebebiyle tanıştıkları, olay gecesi maktul ile sanıkların,
maktule ait araç ile gezmeye çıktıkları, bir süre sonra tekel bayiinden alkol aldıkları, maktulün inceleme dışı sanık ...'u aradığı ve ...'u aldıkları, bir süre sonra sanıkların alkolün de etkisiyle maktule sözle sataşmaya başladıkları, maktulün de karşılık vermesiyle ortamın gerginleştiği, ardından sanıkların araç kullanan maktulü yumruklarıyla darp etmesi üzerine maktulün aracı durdurduğu, aşağıya inen sanıkların maktulü darp etmeye devam ettikleri, aldığı darbelerin etkisiyle yere düşen ve kafasını yere çarpan maktulün hareketsiz kalması üzerine sanıkların maktulü otomobile koyarak hastaneye götürmek üzere yola çıktıkları, paniğe kapılan sanıkların yolda bir kaç kez durarak çevirdikleri kişilere maktulün yaşayıp yaşamadığını sordukları, nihayet maktulün saat 02.34'de hastaneye girişinin yapıldığı, acilen ameliyata alınan maktulün bir süre yoğun bakımda süren tedavisinin ardından 03.11.2017 günü künt kafa travmasına bağlı, kafatası kırıkları, beyin kanaması, beyin doku harabiyeti ve gelişen komplikasyonlar sonucu öldüğü anlaşılan olayda;
1. Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde temel cezanın belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun'un 87/4-1. cümlesi yerine 87/4. maddesi olarak gösterilmesi mahallinde ilave edilebilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından birlikte gerçekleştirildiğinin saptandığı, sanıkların öldürme kastı ile hareket ettiklerine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve yeterli bir delil bulunmadığı anlaşıldığından suç vasfının neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama olarak tayininde isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının uygulamaya ilişkin eleştiri nedeni dışında yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği vekâlet ücretinin belirlenmesinde isabetsizlik görülmediği anlaşıldığından, katılanlar vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Sanık ... (...) Müdafinin Temyiz İstemi Yönünden
5271 sayılı Kanun'un 294 üncü maddesinin ikinci fıkrasına göre hükmün hukukî yönüne ilişkin temyiz nedeni bildirmediği anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanıklar Hakkında Kurulan Hükümlere Yönelik Katılanlar Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.02.2022 tarihli ve 2022/10 Esas, 2022/54 Karar sayılı kararında katılanlar vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.06.2024 tarihinde karar verildi.