"İçtihat Metni"
BOZMA ÜZERİNE
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/228 E., 2023/262 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2016 tarihli ve 2015/662 Esas, 2016/132 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2-3.e, 52/2-4 maddeleri uyarınca 3600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, tehdit
suçundan 5237 sayılı Kanun'un 106/1-1.cümle ve 53/1 maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
B. Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin kararının, sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07.02.2022 tarihli ve 2020/23670 Esas, 2022/3566 Karar sayılı ilamı ile;
"sanığın, aralarında çıkan tartışma sırasında mağduru elinde bulunan sopa ile "Seni burada öldürürüm" demek suretiyle tehdit etmesi ve ardından yaralaması biçiminde gerçekleşen eylemlerinin kesintiye uğramaması karşısında, sanığın eyleminin sadece silahla kasten yaralama suçunu oluşturup oluşturmayacağının tartışılıp değerlendirilmemesi" nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.03.2023 tarihli ve 2022/228 Esas, 2023/262 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanunu'nun 86/2-3.e, 52/2-4 maddeleri uyarınca 3600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, tehdit suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, vesaireye ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Suç tarihinde sanık hayvanlarını otlatmakta iken sanığa ait hayvanların katılanın nohut tarlasına girdiği ve ürünlerine zarar vermeye başladığı, bu durumu gören katılanın yanında tanık ... olduğu halde sanığın yanına geldiği, sanıktan hayvanlarını bahçeden çıkarmasını talep ettiği, bunun üzerine sanığın elinde bulunan sopa ile katılana vurarak katılanı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte yaraladığı anlaşılan olayda;
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde ve yaptırımın belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.03.2023 tarihli ve 2022/228 Esas, 2023/262 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanık müdafiinin temyiz sebebinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.072024 tarihinde karar verildi.