"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2018/133 E., 2022/495 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ B Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bakırköy 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2014 tarihli ve 2013/429 Esas, 2014/505 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin, 16.01.2018 tarihli ve 2017/4458 Esas, 2018/183 Karar sayılı ilâmı ile olayın aynı zamanda tanığı durumunda olan katılan ... ve aynı kavgada yaralanan ... dinlenilmeden, sadece sanığın savunmasının alınması ve mağdurun soruşturma aşamasındaki ifadesinin okunması ile yetinilerek yargılamanın sonuçlandırılması suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 210/1. maddesine aykırı davranılması ve kabule göre, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 53/1. maddesinde gösterilen belirli haklardan yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
2.Bozma üzerine Bakırköy 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.09.2022 tarihli ve 2018/133 Esas, 2022/495 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında; katılana karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 29/1 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle, suç kastı ile hareket etmediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, eylemin meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması kapsamında kaldığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Dosya içeriğine göre olay tarihinde katılan ... ile...in parkta bulundukları sırada yanlarına gelen sanık ile...in tespit edilemeyen sebeple tartışmaya başladıkları, tartışmanın kavgaya dönüştüğü, sanığın...i bıçakla yaraladığı, sonrasında ise Aziz'i rastgele salladığı bıçak ile hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı katılan ve tanık beyanlarından, sanığın savunmasından ve adli muayene raporundan anlaşılmıştır.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, somut olayda meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, dikkate alındığında suç vasfının tayininde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bu sebeplerden hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bakırköy 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.09.2022 tarihli ve 2018/133 Esas, 2022/495 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.07.2024 tarihinde karar verildi.