Logo

1. Ceza Dairesi2023/9217 E. 2024/2157 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün, suçun niteliği ve sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek doğru ceza tayin edilip edilmediğine ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Katılandaki yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olması nedeniyle TCK'nın 86/2. maddesi yerine 86/1. maddesi uygulanmasının ve bozma öncesi sanık hakkında verilen adli para cezasının kazanılmış hak olması nedeniyle bozma sonrası verilen hapis cezasının sanığın aleyhine olması sebebiyle kazanılmış hakkın ihlal edildiği gözetilerek yerel mahkeme kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2022/776 E., 2023/395 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla, 1412 sayılı Kanun'un 318 inci maddesi uyarınca reddine karar verilmekle gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2012/1510 Esas, 2015/732 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 08.12.2022 tarihli ve 2020/18608 Esas, 2022/18757 Karar sayılı ilâmı ile sanığın tartıştığı katılana silahla bir el ateş ederek yaraladığı olayda sanığın eyleminin bir bütün olarak sadece 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (e) bendi uyarınca kasten yaralama suçunu oluşturduğu halde, fiilin ayrıca genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçunu oluşturduğundan bahisle davaya konu oluşturan tek fiil bölünerek, iki ayrı suçtan mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle sair yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.

2. Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.09.2023 tarihli ve 2022/776 Esas, 2023/395 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; sanığın suçu işlediğine dair somut ve inandırıcı delil bulunmadığına, sanığın eyleminde meşru savunma koşullarının oluştuğuna, eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna, sanığın suç işleme kastı ile hareket etmediğine, lehe kanun maddelerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

1. Sanığın olay tarihinde katılanın evinin bulunduğu binanın girişinde tuvalet ihtiyacını giderdiği ve bu sırada katılanın eşi Şehri'ye öpücük attığı, Şehri'nin katılana haber vermesi üzerine katılanın olay yerine geldiği, sanığın cebinden çıkardığı ruhsatlı silah ile katılana bir el ateş ettiği, katılanın sol ayağından basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.

2. Sanık savunması, katılan beyanları, tanıkların anlatımları, Gaziosmanpaşa Adlî Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 12.12.2012 tarihli adli muayene raporu, tutanaklar, olay yeri inceleme raporu, uzmanlık raporları, nüfus ve adli sicil kayıtları ile diğer tüm deliller dava dosyasında mevcuttur.

IV. GEREKÇE

1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin sanık savunması, katılan ve tanık anlatımları ile saptandığı, dosyanın kapsamında eksik inceleme ve araştırmanın söz konusu olmadığı, somut olayda saldırı ve savunma arasında orantı bulunmaması nedeniyle sanık lehine meşru savunma koşullarının oluşmadığı, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 50 nci maddesinin birinci fıkrası gereği seçenek yaptırımlara çevrilmesi, 5237 sayılı Kanun'un 51 inci maddesinin birinci fıkrası gereği ertelenmesi ve 5271 sayılı Kanun'un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin yerinde, yeterli ve kanuni gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiğinden hükümde bozma nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Temel Ceza

Katılanın yaralanmasına ilişkin Gaziosmanpaşa Adlî Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen ve hükme esas alınan 12.12.2012 tarihli adli muayene raporunda katılandaki yaralanmanın basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu tespitine yer verilmesi karşısında sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (e) bendi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden Hukuki Süreç başlığının (2) numaralı bendinde ayrıntılarına yer verilen hükmün kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

3. Kazanılmış Hak

Bozma ilamından önce Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2015 tarihli ve 2012/1510 Esas, 2015/732 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 3.600, 00 TL adli para cezasına hükmedildiği, söz konusu kararın sadece sanık müdafii tarafından temyiz edildiği ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin son fıkrası gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği halde, bozma üzerine verilen kararda sanık hakkında "1 yıl 6 ay hapis cezasına" hükmedilmesi suretiyle sanığın kazanılmış hakkının ihlal edilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.09.2023 tarihli ve 2022/776 Esas, 2023/395 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği temel ceza ve kazanılmış hak yönünden yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2024 tarihinde karar verildi.