Logo

1. Ceza Dairesi2023/9317 E. 2024/2654 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı yapılan temyizde, haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda yerel mahkeme ile Yargıtay arasında oluşan direnme.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık tarafından maktulün öldürülmesi eyleminde, maktulden sanığa yönelen haksız bir söz veya fiilin olmadığı ve bu nedenle haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı gözetilerek yerel mahkemenin direnme kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/207 E., 2023/408 K.

SUÇ : Kasten öldürme

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli ve 2015/351 Esas, 2016/247 Karar sayılı kararının katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 15.05.2018 tarihli ve 2018/199 Esas, 2018/2287 Karar sayılı ilâmı ile sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiği nedeniyle bozulmasına,

2.Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.09.2018 tarihli ve 2018/358 Esas, 2018/292 Karar sayılı kararı ile; Yargıtay 1.Ceza Dairesinin, 15.05.2018 tarihli ve 2018/199 Esas, 2018/2287 Karar sayılı ilamına karşı önceki kararda direnilmesine,

3.Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.09.2018 tarihli ve 2018/358 Esas, 2018/292 Karar sayılı kararının Cumhuriyet savcısı (aleyhe), katılanlar vekili, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1.Ceza Dairesinin 13.04.2021 tarihli ve 2019/2033 Esas, 2021/6727 Karar sayılı kararı ile; dosyanın direnme kararı konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

5.Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 25.04.2023 tarihli ve 2021/1-179 Esas, 2023/229 Karar sayılı kararı ile; Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.09.2018 tarihli ve 2018/358 Esas, 2018/292 Karar sayılı direnme kararına konu hükmün, sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanma koşullarının oluşmadığının gözetilmemesi nedeni ile bozulmasına,

6.Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.09.2023 tarihli ve 2023/207 Esas, 2023/408 Karar sayılı kararı ile; sanık ... hakkında maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

A. Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, indirim hükmünün gerekçesiz olduğuna, ilişkindir.

B.Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye, sanığın öldürme kastının olmadığına, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında kaldığına, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

1.Sanık ile maktulün olay öncesinden tanıştıkları ve sanığın maktule olay tarihinden iki sene kadar önce 2.800 TL tutarında kredi kartı vasıtası ile borç para verdiği, sanığın borç olarak verdiği bu meblağı maktülden istemesine rağmen geri alamadığı, olay günü saat 21:30 sıralarında sanığın maktulün işletmiş olduğu Merkez Kuruyemiş isimli iş yerinde arkadaşları ... ve ... ile oturduğu sırada, üzerinde av tüfeği olduğu halde gittiği, iş yerinden içeri girdiği, tüfeği maktule doğrultarak "paramı ver" şeklinde bağırarak yere doğru iki el ateş ettiği, bu sırada tezgahın arkasında duran maktulün silah sesini duyduktan sonra tezgahın önüne geçerek sanığın elinden tüfeği almak için hamle yaptığı sırada, sanığın maktule ateş ettiği, maktulün bacağından vurularak yere düştüğü, silah sesini duyan tanıklarca olaya müdahale Esas No : 2023/9317

edilerek olayın sonlandırıldığı, olay yerinde bulunan maktülün arkadaşları tarafından sanığın darp edildiği, maktulün kaldırıldığı Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesinde hayatını kaybettiği, Adli Tıp Kurumu tarafından düzenlenen otopsi tutanağına göre, maktulun ölümünün ateşli silah yaralanmasına bağlı femur kemik kırığı ile karakterli büyük damar harabiyetlerinden gelişen dış kanama sonucu meydana geldiği anlaşılmıştır.

2.Sanık savunmaları, tanık beyanları, 08.01.2016 tarihli otopsi raporu, adli tıp raporu, tutanaklar ve adli sicil kayıtları, nüfus kayıtları, dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, dosya kapsamında eksik incelemenin söz konusu olmadığı, maktulden sanığa yönelen haksız söz ya da eylemin olmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, katılanlar vekili ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.09.2023 tarihli ve 2023/207 Esas, 2023/408 Karar sayılı kararında katılanlar vekili, sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanlar vekili ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alınarak sanık ... müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.04.2024 tarihinde karar verildi.