"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/210 E., 2023/910 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiilerinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.11.2022 tarihli ve 2022/334 Esas, 2022/788 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 nci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 07.09.2023 tarihli ve 2023/210 Esas, 2023/910 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısının istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun'un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiilerinin temyiz istemi özetle; haksız tahrik altında suçun işlendiğinden bahisle Türk Ceza Kanunu’nun 29 uncu maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
1. Sanık ile maktulün uzun zamandan beri arkadaş oldukları, aralarında alacak verecek meselesi bulunduğu, olay tarihinde sanığın maktulün işlettiği iş yerine gittiği, maktulün iş yerinde olmadığı, sanığın araç içerisinde bir süre oturduğu, daha sonra maktulün iş yerine gelmesinin ardından sanığın da iş yerine girdiği, maktul ile sanığın alacak verecek meselesini konuştukları, bu sırada birbirlerine yönelik hakaret ya da küfür içeren herhangi bir söz söylemedikleri, sanık iş yerine girdikten sonra maktul ve sanığın konuşmaya devam ettiği sırada bir anda sanığın üzerinde bulunan silahı çıkararak maktule doğru birden çok kez ateş ettiği, yapılan ölü muayene ve otopsi işlemi neticesinde "maktulün vücudunda 7 adet ateş silahı mermi çekirdeği yarası olduğu, bunlardan 5 tanesinin müstakilen ve müştereken öldürücü nitelikte olduğu, 2 tanesinin öldürücü nitelikte olmadığı, tüm atışların bitişik atış mesafesi dışından yapılmış olduğu, cesetten 4 adet mermi çekirdeği ile 1 adet gömlek parçası elde edildiği, kişinin ölümünün ateşli silah yaralanmasına bağlı kosta kemik kırıkları ile birlikte göğüs - batın içi çoklu organ yaralanmasından ve büyük damar harabiyetinden gelişen iç - dış kanama sonucu meydana geldiği" tespit edilmiş, sanığın maktulü silahla öldürdüğüne dair ikrarda bulunduğu, tanıkların maktulü sanığın öldürdüğüne dair beyanlarda bulundukları kabul edilmiştir.
2. Sanık savunmaları, katılan ve tanık anlatımları, otopsi raporu, silaha ait uzmanlık raporu, nüfus ve adli sicil kayıt örneği, kolluk ve araştırma tutanakları ve yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, maktulün akrabası tarafından çekilen krediye sanığın kefil olması karşısında borcun maktulden kaynaklandığına dair dosya içerisinde herhangi bir belge bulunmadığı, sanığın maktule devrettiğini söylediği markete ilişkin ise alacağına karşılık senet düzenlendiği, ayrıca olay yerinde bulunan tanık beyanlarına göre de maktulden sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden herhangi bir eylemin bulunmadığı, bu suretle sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşılmakla sanık müdafiilerinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 07.09.2023 tarihli ve 2023/210 Esas, 2023/910 Karar sayılı kararında sanık müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.04.2024 tarihinde karar verildi.