"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.06.2023 tarihli ve 2022/640 Esas, 2023/399 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında basit yargılama usûlü uygulanması suretiyle kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 251 ... maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2.240,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 05.09.2023 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 02.01.2024 tarihli ve 2023/24964 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 17.01.2024 tarihli ve KYB-2024/3205 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 17.01.2024 tarihli ve KYB-2024/3205 sayılı kanun yararına bozma isteminin; hükümlü hakkında belirlenen cezada hesaplama hatası yapılarak fazla cezaya hükmedilmesinde isabet görülmediği şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. İnceleme konusu hükümde, hükümlünün kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasına göre belirlenen 120 gün adlî para cezasından, aynı Kanun'un 62 nci maddesinin birinci fıkrasına göre (1/6) oranında indirim yapılırken 100 gün adlî para cezası yerine hesaplama hatası yapılarak 150 gün adlî para cezasına, 5271 sayılı Kanun'un 251 ... maddesinin üçüncü fıkrasına göre (¼) oranında indirim yapılırken 75 gün adlî para cezası yerine hesaplama hatası yapılarak 112 gün adlî para cezasına, 5237 sayılı Kanun'un 52 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği günlüğü 20,00 TL’den çevrilirken 1.500,00 TL adlî para cezası yerine 2.240,00 TL adlî para cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza belirlendiği anlaşılmıştır.
2. Hükümlü hakkında fazla ceza belirlenmesi Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinde yer alan; “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Hükümlü hakkında şikâyetçi Ruhiye'yi kasten yaralama suçundan verilen ... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.06.2023 tarihli ve 2022/640 Esas, 2023/399 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin daha hafif bir cezayı gerektirdiği belirlendiğinden;
“Sanığın kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği 120 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanığın lehine takdiri indirim sebebi uygulanarak sanık hakkında belirlenen cezadan 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası gereği (1/6) oranında indirim uygulanarak 100 adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
Basit yargılama usulü uygulanarak sanık hakkında belirlenen cezadan 5271 sayılı Kanun’un 251 ... maddesinin üçüncü fıkrası gereği (1/4) oranında indirim uygulanarak 75 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanık hakkında belirlenen gün karşılığı adlî para cezasının, 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği günlüğü 20,00 TL’den olmak üzere paraya çevrilmesiyle 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hukuka aykırılığın bu şekilde giderilmesine, infazın belirlenen şekilde yapılmasına, kararın diğer kısımlarının aynen bırakılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.02.2024 tarihinde karar verildi.