"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/2025 E., 2023/895 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.07.2022 tarihli ve 2019/752 Esas 2022/471 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2.Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 18.09.2023 tarihli ve 2022/2025 Esas 2023/895 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun kanun maddelerinin uygulanması sırasında maddi hesap hatası yapıldığı ancak sonuç cezayı etkilemediği ve iade edilmesine karar verilen iddianamenin tarih ve esasının tensip zaptında gösterilmesi yönlerinden eleştirilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında ağır haksız tahrik hükümlerinin uygulanarak hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, kararın yasaya ve usule aykırı olduğuna ve incelemede tespit edilecek diğer temyiz sebeplerine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Koşulları oluştuğu halde sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 266. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporun yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, sanığın katılanın hayati bölgelerini hedef aldığı, olayda kullanılan ateşli silahın öldürmeye elverişli olduğu, katılandaki yaralanmanın niteliği, sanığın birden fazla kez ateş etmesi, sanığın eylemine olay yerinde bulunan kolluk görevlilerinin müdahalesi ile son verdiği hususları dikkate alındığında suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak tayininde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından temyiz sebeplerinin incelenmesinde Bölge Adliye Mahkemesince ve Dairemizce eleştirilen hususlar dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 18.09.2023 tarihli ve 2022/2025 Esas 2023/895 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda eleştiri nedenleri dışında hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1 maddesi uyarınca Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.09.2024 tarihinde karar verildi.