"İçtihat Metni"
T U T U K L U
D İ R E N M E
B O Z M A Ü Z E R İ N E T A H L İ Y E T A L E P L İ
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1851 E., 2023/2024 K.
SUÇ : Kasten öldürme
KARAR : Direnme - mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, Cumhuriyet savcısı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nin 01.12.2023 tarihli ve 2023/1851 Esas, 2023/2024 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 27.09.2023 tarihli ve 2023/2795 Esas, 2023/5749 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307. maddesine, 7165 sayılı Kanun’un 9. maddesi ile eklenen, üçüncü fıkrası ve aynı maddenin dördüncü fıkrası uyarınca doğrudan temyiz yoluna tabi olduğu belirlenmekle;
Mahkemece verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin direnme kararını temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kırıkkale 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.09.2021 tarih, 2019/128 Esas, 2021/146 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 62/1, 63, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca verilen 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararın, sanık müdafii, katılanlar vekili ve oy yer Cumhuriyet savcısı tarafından istinafı üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 25.02.2022 tarih, 2021/1548 Esas, 2022/360 Karar sayılı kararı ile; 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile yeniden kurulan hükümle; sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 63, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına, mahsuba ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Bu kararın sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 27.09.2023 tarih, 2023/2795 Esas, 2023/5749 Karar sayılı ilamı ile özetle ''yaralama kastıyla harekete geçen sanığın eylemiyle neden olduğu ölüm neticesinin kastını aştığı ve bu kapsamda 5237 sayılı Kanun'un 87 nci maddesinin dördüncü fıkrasının birinci cümlesindeki neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğunun kabulü ile eylemin kasten öldürme suçu olarak nitelendirilmesi suretiyle suç vasfında hataya düşülmesi'' nedenini içeren bozma ilamına direnilerek sanık hakkında Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'nin 01.12.2023 tarihli ve 2023/1851 Esas, 2023/2024 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 63, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına, mahsuba ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemleri; mahkûmiyete yeterli delil bulunmadığına, beraat hükmü verilmesi gerektiğine, eksik incelemeye, yetersiz gerekçeye, suçun taksirle işlendiğine, suç vasfının hatalı belirlendiğine, takdiri indirim nedenlerine, lehe hükümlerin somut olaya tatbik edilmediğine ilişkindir.
B. Cumhuriyet savcısının Temyiz İstemleri; Sanığın eyleminin neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama sonucu ölüme neden olma suçunu oluşturduğundan suç vasfının hatalı belirlendiğine ve direnmenin isabetli olmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamına göre; aralarında duygusal ilişki bulunan sanık ile maktul arasında önceye dayalı öldürmeyi gerektirecek husumet mevcut olmadığı, sanığın öldürme kastıyla hareket ettiğini gösterir nitelikte delil bulunmadığı, tarafların tanık...'ün aracında yaşanan tartışma nedeniyle olayın meydana geldiği yerde inmek zorunda kaldıkları, olay yerinin sanık tarafından önceden seçilip belirlenmediği ve Esas No : 2024/1474
tanık...'ün anlatımlarından da anlaşıldığı üzere ani geliştiği, sanık ile maktulün ayakta duramayacak kadar alkollü olmaları, sanığın maktule yönelik aralarında yaşanan tartışma neticesinde başlayan darp eylemlerinin devamında maktulün yüksekten düşmeye bağlı olarak gerçekleşen ölümünde uygun illiyet bağı bulunması, bununla birlikte sanığın öldürme kastıyla maktulü aşağı iterek kasten öldürdüğüne ilişkin varsayımdan öte somut, kesin ve inandırıcı delile ulaşılamaması karşısında oluşan kuşkulu durumun sanık aleyhine yorumlanamayacağı ve bu itibarla yaralama kastıyla harekete geçen sanığın eylemiyle neden olduğu ölüm neticesinin, kastını aştığı ve bu kapsamda 5237 sayılı Kanun'un 87/4. maddesinin birinci cümlesindeki neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama sonucu ölüme neden olma suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğunun kabulü ile eylemin kasten öldürme suçu olarak nitelendirilmesinin hukuka aykırı olduğunun anlaşılması karşısında Mahkemenin direnme kararı, yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 27.09.2023 tarihli ve 2023/2795 Esas, 2023/5749 Karar sayılı bozma kararının, Tebliğname'ye aykırı olarak, Üyeler ... ve ...'ın kararı onanması gerektiği şeklindeki karşı oyları nedeniyle oy çokluğuyla DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307. maddesinin dördüncü fıkrası gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
09.07.2024 tarihinde karar verildi.
(Karşı oy) (Karşı oy)