Logo

1. Ceza Dairesi2024/1742 E. 2024/5722 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, temyiz incelemesi neticesinde zamanaşımı nedeniyle düşüp düşmeyeceği hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Kasten yaralama suçundan dolayı sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesi sırasında, suçun işlendiği tarih ile inceleme tarihi arasında 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri uyarınca öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin dolduğu gözetilerek, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın tebliğnamesine aykırı olarak hükmün bozulmasına ve kamu davasının düşmesine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

B O Z M A Ü Z E R İ N E

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2015/586 E., 2017/120 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu,

aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2013 tarihli ve 2012/124 Esas, 2013/301 Karar sayılı kararının, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 09.09.2015 tarihli ve 2015/1467 Esas, 2015/28396 Karar sayılı bozma ilamı ile bozulması sonrası Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.02.2017 tarihli ve 2015/586 Esas, 2017/120 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan, Esas No : 2024/1742 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 29/1, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimi ile çektirilmesine ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; cezalandırmaya yeterli somut delil bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e bendi ile 67/4. fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresi öngörülmüştür.

2.Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre, suç tarihi olan 24.05.2011 tarihi ile inceleme tarihi arasında 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.02.2017 tarihli ve 2015/586 Esas, 2017/120 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-1 numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.09.2024 tarihinde karar verildi.