"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1643 E., 2023/1543 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Ret, temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
1.Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; katılan vekili tarafından temyiz talebinde bulunulmuş ise de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 294 ve 295/1. maddeleri uyarınca temyiz sebepleri gösterilmediğinden, temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun'un 298. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerektiği tespit edilmiştir.
2. Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde; sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü.
I.HUKUKÎ SÜREÇ
1.Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.02.2020 tarihli ve 2018/362 Esas, 2020/56 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında; katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 27/2 ve 5271 sayılı Kanun'un 223/3-c maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
2.İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 23.01.2023 tarihli ve 2020/1551 Esas, 2023/115 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik katılan ... vekili ve Cumhuriyet savcısının (aleyhe) istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 29/1, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3.İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 23.01.2023 tarihli ve 2020/1551 Esas, 2023/115 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 19.10.2023 tarihli ve 2023/3318 Esas, 2023/6338 Karar sayılı kararı ile; sanığın çıkan arbede sırasında sol elinde yoğun kesiler olacak şekilde basit tıbbi müdahele ile giderilemez şekilde yaralandığı ve eline geçirdiği bıçakla katılanı yaraladığı olayda katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesine göre indirim oranının azamiye yakın olarak belirlenmesi yerine asgari olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
4. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 11.12.2023 tarihli ve 2023/1643 Esas, 2023/1543 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35, 29, 53. maddeleri uyarınca, 4 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri; sanığın öldürme ve yaralama kastının olmadığına, meşru savunmanın varlığına, sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosyada mevcut delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya kapsamında eksik incelemenin söz konusu olmadığı, suç vasfının nitelendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı, meşru savunma koşullarının bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Katılan Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; katılan ve katılan vekilinin11.12.2023 tarihinde yüzüne verilen ve 07.02.2023 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, 5271 sayılı Kanun'un 291/1. maddesinde belirlenen kanunî süre içerisinde 11.12.2023 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanun’un 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 11.12.2023 tarihli ve 2023/1643 Esas, 2023/1543 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine, gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2024 tarihinde karar verildi.