"İçtihat Metni"
T U T U K L U
B O Z M A Ü Z E R İ N E
D U R U Ş M A T A L E P L İ
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/381 E., 2024/4 K.
MAKTUL : ...
KATILANLAR: ..., ...
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 286/2-(a) maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1.maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, 307/3. maddesinin gereğince bozma üzerine verilen kararın Yargıtay tarafından incelenmesi gerektiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.02.2022 tarihli ve 2020/131 Esas, 2022/46 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında maktule karşı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.05.2022 tarihli ve 2022/577 Esas ve 2022/678 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 16.03.2023 tarihli ve 2022/8223 Esas, 2023/1093 Karar sayılı ilâmı ile maktulün 18 yaşından küçük olmasına göre suç vasfının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun(5237 sayılı Kanun) 82/1-(e) maddesi olduğunun ve sanığın cezasında asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi nedenleriyle 5271 sayılı Kanun 307/5. maddesi gereğince sanığın ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkının korunması suretiyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(a) maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.01.2024 tarihli ve 2023/381 Esas, 2024/4 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında maktule karşı nitelikli kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 82/1-e, 29/1 ve 53/1 maddeleri uyarınca 24 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle; eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğuna, sanık hakkında ilk kurulan hükümde verilen müebbet hapis cezasının kazanılmış hak oluşturduğu ve haksız tahrik indiriminin bu ceza miktarı üzerinden yapılması gerektiğine, sanığın beraatine karar verilmesine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosya kapsamında eksik incelemenin söz konusu olmadığı, sanık ve maktul ile tarafların bir kısım arkadaşları arasında yaşanan kavga sırasında sanığın, elinde bıçak olduğunun gerek tanık Ş.D., B.A., M.A.'nın beyanları gerekse görüntü kayıtlarına ilişkin aldırılan bilirkişi raporu ve sanığın ikrarı ile sabit olduğu, tanık Y.K.'nın savcılıkta alınan ifadesinde maktulü, sanığın bıçakladığına ilişkin beyanı bir bütün olarak değerlendirildiğinde sanığın nitelikli kasten öldürme suçunun sübuta erdiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının kanuni bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, 5237 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca sanığın sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının korunduğu, bozma öncesi sanık hakkında hükmedilen ceza miktarının, bozma sonra hükmedilen ceza miktarından fazla olması nedeniyle kazanılmış hak hükümlerinin uygulama koşullarının somut olayda oluşmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.01.2024 tarihli ve 2023/381 Esas, 2024/4 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.09.2024 tarihinde karar verildi.