"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/373 E., 2023/1145 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükmün onanması
1.Sanık hakkında müşteki ...'a yönelik kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-a maddesi uyarınca kesin, temyiz edilemez olduğu anlaşılmıştır.
2.Sanık hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Karadeniz Ereğli Ağır Ceza Mahkemesinin 07.12.2022 tarihli ve 2022/279 Esas, 2022/342 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-c-d, 29, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2.Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 14.06.2023 tarihli ve 2023/373 Esas, 2023/1145 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekili ile sanık müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanığın eyleminin öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın yaralama kastı bulunmadığına, kendini savunduğuna, meşru savunma ya da meşru savunmada sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrikin oranına, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III.GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, temyiz sebeplerinin incelenmesinde bozma nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Dosya içeriğine göre; aynı mahalleden birbirini tanıyan sanık ile katılan arasında olay günü tam olarak tespit edilemeyen nedenle tartışma çıktığı, ilk tartışma sonrası sanığın polis merkezine gidip şikayetçi olduğu, polis merkezinden katılanın ifadeye çağrıldığı, katılanın ifadeye gitmeden mahallede tekrar sanık ile karşılaştığı, sanığın araçtan inen katılanın kafasını hedef gözeterek balta ile şiddetli şekilde vurup hayati tehlike, ağır (5.) derece kemik kırığı ve yüzde sabit iz meydana gelecek şekilde yaraladığı olayda; elverişli vasıta, darbe sayısı, yaralanmanın yeri ve niteliği dikkate alındığında, sanığın işlemeyi kastettiği öldürme suçunu elverişli hareketlerle doğrudan doğruya icraya başlayıp da elinde olmayan nedenlerle tamamlayamadığı dikkate alınarak sanığın eyleme bağlı kastının öldürmeye yönelik olduğu ve kasten öldürmeye teşebbüsten cezalandırılması gerektiği gözetilmeden suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
1. Sanık hakkında müşteki ...'a yönelik kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler yönünden;
5271 sayılı Kanun'un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Sanık hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan verilen hüküm yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan "suç vasfının hatalı belirlenmesi" nedeniyle sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 14.06.2023 tarihli ve 2023/373 Esas, 2023/1145 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Karadeniz Ereğli Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.12.2024 tarihinde karar verildi.