"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/607 E., 2023/1098 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 286/2-(a) maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemsinin süresinde olduğu, 294/1.maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Van 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.10.2019 tarihli ve 2019/203 Esas, 2019/333 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik katılan vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 25.06.2020 tarihli ve 2020/659 Esas, 2020/496 Karar sayılı kararı ile duruşma açılmaksızın 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) ve 303. maddeleri uyarınca sanık hakkında katılana karşı neticesi
sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-(e), 87/1-(d), 29/1, 62/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddine karar verilmiş, bu kararın katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 02.02.2023 tarihli ve 2022/6387 Esas, 2023/251 Karar sayılı ilâmı ile duruşma açılmaksızın dosya üzerinden yapılan inceleme ile suç vasfı değiştirilerek yeni hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(b) maddesi uyarınca uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.12.2023 tarihli ve 2023/607 Esas, 2023/1098 Karar sayılı kararı ile duruşmalı yapılan yargılama sonucu sanık hakkında katılana karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-(e), 87/1-(d), 29/1, 62/1 ve 53/1 maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle; Mahkemenin görevli olmadığına, sanığın eyleminde meşru savunma ya da meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluştuğuna, olası kast hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğine, üst sınırdan haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğine, üst sınırdan ceza verilmesinin hakkaniyete aykırı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın katılan ve ailesinin çobanlığını yaptığı, sanığın katılanın babasından alacağı olan 13 kuzuya ilişkin olay tarihinden iki gün önce taraflar arasında tartışma yaşandığı, sanığın bu olayda yaralandığı, olay günü sanık ile katılanın aynı minibüste bulundukları sırada sanığın tarlasının yanında ineceği sırada üzerinde bulunan keserin keskin kısmı ile bir kez katılanın kafasına vurmak suretiyle katılanı oksipital bölgede çökme fraktürü ve epidural hematom oluşacak şekilde yaraladığı ve minibüsten inerek olay yerinden uzaklaştığı, katılanda meydana gelen yaralanmanın yaşamsal tehlikeye ve hayat fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkileyecek kemik kırığına neden olduğu anlaşılan olayda,
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, yargılama görevinin görevli olan Mahkemece yerine getirildiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mevcut delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, sanığın eylemini doğrudan kastla gerçekleştirdiğinin dosya kapsamındaki tanık beyanları ile tespit edildiği, somut olayda meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, katılanda meydana gelen yaralanmanın niteliği ve meydana gelen zararın ağırlığına göre 5237 sayılı Kanun'un 86/1. maddesine göre en üst hadden temel cezanın belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.12.2023 tarihli ve 2023/607 Esas, 2023/1098 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Van 6. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.09.2024 tarihinde karar verildi.