"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/514 E., 2023/209 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düşme
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kiraz Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.06.2012 tarihli ve 2011/173 Esas, 2012/203 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakıldığı, sanığın ihbara konu suçu işlemesi üzerine hükmün açıklanması suretiyle Kiraz Asliye Ceza
Mahkemesinin 27.01.2016 tarihli ve 2015/499 Esas, 2016/72 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun'un 86. maddesinin ikinci fıkrası, 86. maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62. maddesinin birinci fıkrası, 53. maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Kiraz Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2016 tarihli ve 2015/499 Esas, 2016/72 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 13.06.2022 tarihli ve 2022/8753 Esas, 2022/14942 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan ayrıca hüküm kurulamayacağı ve sadece kasten yaralamadan hüküm kurulması gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Kiraz Asliye Ceza Mahkemesinin 08.06.2023 tarihli ve 2022/514 Esas, 2023/209 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun'un 86. maddesinin ikinci fıkrası, 86. maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62. maddesinin birinci fıkrası, 53. maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; davanın zamanaşımına uğradığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86. maddesinin ikinci fıkrası ve aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66. maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ile 67. maddenin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2.Suç tarihi 30.09.2008 ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 10.07.2012 tarihi arasındaki süre, denetim süresi içinde işlenen suçun suç tarihi olan 16.05.2014 tarihi ile açıklanan hükmün temyiz inceleme tarihi arasındaki sürenin 5271 sayılı Kanunun 231. maddesinin sekizinci fıkrasının son cümlesi gereği birleştirilmesi durumunda, suç tarihi ile inceleme tarihi arasında 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kiraz Asliye Ceza Mahkemesinin 08.06.2023 tarihli ve 2022/514 Esas, 2023/209 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223. maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.06.2024 tarihinde karar verildi.