"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/290 E., 2023/383 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine verilen Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.06.2022 tarihli ve 2022/94 Esas, 2022/199 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.06.2023 tarihli ve 2023/632 Esas, 2023/4526 Karar sayılı ilamı ile; "sanığın tüfekle toplamda beş kez ateş etmesi, katılandaki yaralanmaların niteliği, suçta kullanılan tüfeğin elverişliliği, sanığın kastının yoğunluğu birlikte değerlendirildiğinde, eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu ancak Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun temin edilen kayıtlarının incelenmesinde, sanığın olaydan hemen sonra 112 Acil çağrı merkezini toplamda üç kez arayarak olay yerine ambulans çağırdığı anlaşıldığından, 5237 sayılı Kanun'un 36 ncı maddesi uyarınca gönüllü vazgeçme hükümleri uygulanıp, meydana gelen neticeye göre sanık hakkında katılana yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı da nazara alınarak, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temel ceza tayin edilirken, sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini" nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.2023 tarihli ve 2023/290 Esas, 2023/383 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1-3.e, 87/1-d, 62/1, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mahsuba karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, usule, gerekçeye, savunma hakkının kısıtlandığına, sanığın kastının bulunmadığına, cezanın miktarına, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılmasına, haksız tahrike ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı aşamalarda, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, savunma hakkının kısıtlanmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde ve yaptırımın belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı, somut olayda meşru savunma veya sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı,katılandan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığından, sanık hakkında haksız tahrik indiriminin uygulanmamasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.2023 tarihli ve 2023/290 Esas, 2023/383 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.11.2024 tarihinde karar verildi.