"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/333 E., 2023/805 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kayseri 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.12.2015 tarihli ve 2015/389 Esas, 2015/699 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
2.Kayseri 13. Asliye Ceza Mahkemesinin kararının, katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10.01.2023 tarihli ve 2020/29471 Esas, 2023/120 Karar sayılı ilamı ile; "katılanın beyanında sanığın yumruk vurarak kendisini yaraladığını beyan etmesi ve katılanın darp raporunda basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralanmasının olduğunun belirtilmesi karşısında; yerinde olmayan gerekçe ile beraat kararı verilmesi" nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Kayseri 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2023 tarihli ve 2023/333 Esas, 2023/805 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2-3.a, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca 4500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle, suçun sabit olmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın yargılama konusu eylem için, 5237 sayılı Kanun’un 86/2-3.a maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır. 5237 sayılı Kanun’un 67/2-a maddesi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 20.10.2015 tarihli sorgu tarihi olduğu ve bu tarihten, son karar tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden Kayseri 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2023 tarihli ve 2023/333 Esas, 2023/805 Karar sayılı kararının 1412 sayılı Kanun’un 321/1. fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.11.2024 tarihinde karar verildi.