"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/209 E., 2023/940 K.
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İade
Sanık hakkında kanun yararına bozma üzerine kurulan hükmün; yargılamanın yenilenmesi üzerine verilen kararlar yönünden inceleme yapan Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.06.2022 tarihli ve 2019/219 Esas, 2022/400 Karar sayılı kararında ayrıntıları açıklandığı üzere 7165 sayılı Kanun’un 9. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307/3. maddesinde yer alan Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uyulması sonrasında verilen karara karşı istinaf veya temyiz sınırlarına bakılmaksızın sadece temyiz yoluna başvurulacağına ilişkin düzenlenme uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Basit yargılama usûlü uygulanması suretiyle verilen Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.04.2021 tarihli ve 2021/180 Esas, 2021/739 Karar sayılı kararının itiraz edilmeksizin kesinleşmiş olması nedeniyle Adalet Bakanlığının talebi ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozma istemi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 21.11.2022 tarihli ve 2022/10719 Esas, 2022/9078 Karar sayılı ilâmıyla özetle; sanık lehime haksız tahrik hükümlerinin tartışılmaması, sanığın suç tarihinden sonra kesinleşen ilâmının tekerrüre esas alınması ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasında denetim süresinin infazı kısıtlayacak şekilde bir yıl olarak belirlenmesi nedenleriyle kanun yararına bozulmasına ve 5271 sayılı Kanun’un 309. maddesi uyarınca gerekli işlemin mahallinde yapılmasına karar verilmiştir.
2. Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.12.2023 tarihli ve 2023/209 Esas, 2023/940 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 29, 62, 5271 sayılı Kanun'un 251/3, 5237 sayılı Kanun'un 53. maddeleri uyarınca 1 ay 26 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ile karar verildiği, eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığından bahisle beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Kanun yararına bozma sonrası duruşma açılarak yapılan yargılamada sanık hakkında basit yargılama usûlünün uygulanmadığı, genel hükümlere göre yapılan yargılama sonucu kurulan hükmün temyize tabi olduğu anlaşıldığından, tebliğnamenin sanık hakkında kurulan hükmün itiraz yoluna tabi olduğuna dair görüşüne iştirak olunmamıştır.
2. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 21.11.2022 tarihli ve 2022/10719 Esas, 2022/9078 Karar sayılı kararı ile Mahkemece ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün de kanun yararına bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası ... hakkında da yargılama yapılarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de bu hususta zamanaşımı süresince yargılama yapılması ve karar verilmesi mümkün görülmüştür.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, eksik araştırmanın bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, dosya kapsamına göre Mahkemece ilk haksız hareketin kimden geldiği net olarak tespit edilemediği gerekçesiyle sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi gereği asgari oranda (1/4) haksız tahrik indirimi uygulandığı gözetildiğinde meşru savunma hükmünün uygulanması için ilk hareketin şikâyetçi tarafından gerçekleştirilmesi zorunluluğu somut olayda bulunmadığından meşru savunma hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde yer alan (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.12.2023 tarihli ve 2023/209 Esas, 2023/940 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.12.2024 tarihinde karar verildi.