"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2018/808 E, 2019/186 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2015 tarihli ve 2013/529 Esas, 2015/278 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin 13.11.2018 tarihli ve 2018/2223 Esas, 2018/17353 Karar sayılı kararı ile özetle "ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespitine çalışılması, mümkün olmaması halinde sanık lehine asgari oranda haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği, hak yoksunlukları yönünden Anayasa Mahkemesinin iptal kararının değerlendirilmesi" nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2.İstanbul 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2019 tarihli ve 2018/808 Esas, 2019/186 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 87/3, 29/1, 62/1, 53/1, 58. maddeleri uyarınca 7 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; mahkûmiyetin hatalı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/3. maddelerinin uygulanması ile bulunan 1 yıl 1 ay 6 gün hapis cezasının, 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi ile (1/4) oranında indirildiği sırada 9 ay 27 gün hapis cezası yerine 8 ay 12 gün hapis cezasına, aynı Kanun'un 62. maddesi ile (1/6) oranında indirildiği sırada 8 ay 7 gün hapis cezası yerine 7 ay hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde eleştiri nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2019 tarihli ve 2018/808 Esas, 2019/186 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri nedeni dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.10.2024 tarihinde karar verildi.