Logo

1. Ceza Dairesi2024/2545 E. 2024/7163 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen cezaların haksız tahrik indirimi uygulanarak belirlenmesine ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Yargıtay'ın bozma ilamına uyularak haksız tahrik indirimi uygulamasının isabetli olduğu, eylemin niteliği, deliller ve sanıkların fiil üzerindeki ortak hakimiyetleri gözetilerek yerel mahkemenin direnme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/1548 E., 2024/116 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması

Sanıklar hakkında bozma üzerine verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.12.2019 tarihli ve 2018/338 Esas, 2019/429 Karar sayılı kararının Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanıklar müdafiileri tarafından istinaf edilmesi üzerine verilen Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 23.09.2020 tarihli ve 2020/427 Esas, 2020/854 Karar sayılı kararının katılan vekili, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.07.2023 tarihli ve 2022/8623 Esas, 2023/4758 Karar sayılı kararı ile özetle; "haksız tahrik nedeniyle fazla cezaya hükmolunması" nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun'un 304/2-b maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17.01.2024 tarihli ve 2023/1548 Esas, 2024/116 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 35, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezaları ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; atılı suçun işlenmediğine, suç vasfına,

2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suç vasfına, meşru savunma hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, iştirak iradesi bulunmadığına, atılı suçun işlenmediğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükmün gerekçe ihtiva ettiği, eylemin sanıklar tarafından fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmak suretiyle birlikte gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, katılandan sanıklara yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemin niteliği ve ulaştığı boyut ile yargıtay bozma ilâmı içeriği dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, meşru savunmaya ilişkin yasal koşulların oluşmadığı, eylemin gerçekleştiriliş ve son buluş şekli göz önünde bulundurulduğunda suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak tayininde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17.01.2024 tarihli ve 2023/1548 Esas, 2024/116 Karar sayılı kararında sanık ... müdafii ve sanık ... müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

01.11.2024 tarihinde karar verildi.