Logo

1. Ceza Dairesi2024/2674 E. 2024/5401 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün, meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı noktasında yasal olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın haksız tahrik altında olmadığı, meşru savunma koşullarının da gerçekleşmediği, delillerin ve hükmün usule ve yasaya uygun olduğu gözetilerek yerel mahkemenin mahkûmiyet hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

B O Z M A Ü Z E R İ N E

T U T U K L U

D U R UŞ M A VE T A H L İ Y E

T A L E P L İ

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/364 E., 2024/6 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 24.02.2022 tarihli ve 2022/191 Esas, 2022/576 Karar sayılı kararının, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 09.05.2023 tarihli ve 2023/1333 Esas, 2023/2913 Karar sayılı kararı ile, "haksız tahrik koşullarının oluşmadığının gözetilmemesi" nedeniyle bozulmasına, dosyanın Burdur Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.01.2024 tarihli ve 2023/364 Esas, 2024/6 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilerek dava dosyası 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, gerekçenin yetersiz olduğuna, meşru savunma koşullarının oluştuğuna, sanığın öldürme kastı olmadığına, haksız tahrik indiriminin uygulanması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Sanık ve katılanın birbirlerini tanıdıkları, olay tarihinden bir süre önce sanığın katılanın eşinin iş yerine gittiği, katılanın eşinin rahatsız olması üzerine patronları tarafından sanığın iş yerinden çıkarıldığı, olay günü de katılan ve eşi evde uyudukları sırada, bir ses duymaları üzerine baktıklarında, sanığın evlerine girmiş olduğunu gördükleri, bunun üzerine sanığın kaçtığı, aynı gün katılanın bu konuyu konuşmak için sanığın geçeceği yol üzerinde beklediği ve sanığın geldiğini görmesi üzerine durması için eli ile işaret yaptığı, sanığın durmayarak kaçmaya başladığı, katılanın ise araç ile sanığın traktörünün peşinden giderken sanığın tabancası ile ateş etmesi sonucunda katılanın göğüs bölgesinden vurulduğu, yaralanması nedeniyle hayati tehlike geçirdiği anlaşılmıştır.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik araştırmanın bulunmadığı, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, eksik inceleme bulunmadığı, sanığın eylemine uyan suç vasfı ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği, saldırı ile savunma arasında orantı bulunmadığı, dolayısıyla meşru savunma koşullarının oluşmadığı, ilk haksız eylemin sanıktan geldiği, katılandan sanığa yönelen etki-tepki dengesini bozacak nitelikte haksız söz veya davranış bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.01.2024 tarihli ve 2023/364 Esas, 2024/6 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oybirliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Burdur Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.09.2024 tarihinde karar verildi.