"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1895 E., 2023/2050 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2. maddesi gereği kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının suç vasfına yönelik aleyhe temyiz isteminde bulunması nedeniyle Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararı uyarınca hükmün temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle ve temyiz incelemesi aleyhe temyiz edilen suç vasfı ile sınırlı olarak yapılmakla, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karataş Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.11.2023 tarihli ve 2021/47 Esas, 2023/523 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.12.2023 tarihli ve 2023/1895 Esas, 2023/2050 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz sebebi özetle; sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığına dair delillerin değerlendirilmesi yetkisinin ağır ceza mahkemesinde olduğu ve görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla hüküm kurulmasının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Suç vasfı ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Olayın ani gelişmesi, taraflar arasında öldürmeyi gerektirecek boyutta bir husumet bulunmaması, yaralanmanın niteliği ile sanığın ciddi bir engel hal olmaksızın eylemine kendiliğinden son vermesi nazara alındığında suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının aleyhe suç vasfına yönelik temyiz sebebinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.12.2023 tarihli ve 2023/1895 Esas, 2023/2050 Karar sayılı kararının kesin nitelikte olması ve Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının suç vasfına yönelik temyiz sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda hukuka aykırılık görülmemesi nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi gereği, Tebliğname'ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Karataş Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.10.2024 tarihinde karar verildi.