"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/836 E., 2023/314 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düşme
Suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Diyarbakır 1. Çocuk Mahkemesinin, 22.10.2015 tarihli ve 2014/431 Esas, 2015/522 Karar sayılı kararının, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 22.10.2019 tarihli ve 2019/8274 Esas, 2019/19095 Karar sayılı ilâmı ile özetle; suça sürüklenen çocuk hakkında Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesi ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanı tarafından tanzim edilen 17.10.2013 tarihli raporda; “suça sürüklenen çocuğun davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmediğinin” bildirilmesi karşısında, suça sürüklenen çocuğun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 31/2. maddesi uyarınca yaşı itibariyle "işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği" hususunda en yakın Adli Tıp Kurumundan rapor aldırılıp sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Diyarbakır 1. Çocuk Mahkemesinin, 14.11.2023 tarihli ve 2019/836 Esas, 2023/314 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 31/2, 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükmolunan cezanın, aynı Kanun'un 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine ve aynı Kanun'un 51/3. maddesi uyarınca 2 yıl 1 ay süreyle denetime tabi tutulmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eylemin meşru savunma kapsamında kaldığına, bozma sonrası alınan raporun hükme esas alınmaması gerektiğine, suça sürüklenen çocuğun elinde bıçak olmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Suç tarihinde 12-15 yaş aralığında olan suça sürüklenen çocuğun yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesi gereği 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, 5237 sayılı Kanun’un 67/2-a maddesi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlem olan 22.10.2015 tarihinde verilen mahkûmiyet kararı ile temyize konu hüküm tarihi arasında 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gözetilerek açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenle Diyarbakır 1. Çocuk Mahkemesinin, 14.11.2023 tarihli ve 2019/836 Esas, 2023/314 Karar sayılı kararına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-1 maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.10.2024 tarihinde karar verildi.