"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1918 E., 2023/1560 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık ... müdafileri tarafından kanunî süresi içinde öne sürüldükten sonra, sanığın 09.01.2024 ve 02.05.2024 tarihli dilekçeleri ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmıştır.
Katılanlar vekilinin temyiz istemleri yönünden; İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1 maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Elbistan Ağır Ceza Mahkemesinin 26.09.2023 tarihli ve 2023/33 Esas, 2023/179 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında maktule yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-d, 29/1, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 18 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.11.2023 tarihli ve 2023/1918 Esas, 2023/1560 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılanlar vekili ve sanık müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri özetle; suç vasfına, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine İlişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanık ... ile maktul ...'ın kardeş oldukları, sanık ile maktül arasında yem kırma makinesi kullanımı sebebiyle husumet bulunduğu, bu husumetin ailenin diğer fertleri tarafından da bilindiği, olay öncesinde maktulün kendisine hakaret ve tehdit ettiğine ilişkin şikayette bulunduğu, bu husumetle birlikte olay günü maktul ile sanığın yakın saatlerde ahırda hayvanlarını yemledikleri sırada tartışma çıktığı, tartışmanın büyüyerek kavgaya dönüştüğü, yaşanılan kavga sırasında her ne kadar ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştiği tam olarak tespit edilemese de maktülün elinde bıçak benzeri kesici delici bir alet bulunduğunun kamera kayıtlarından da görüldüğü, maktülün sanığa çekiçle saldırdığı ve yaralanmasına sebebiyet verdiği sanığın ise maktule bıçak sallayarak önce baş bölgesinden yaraladığı hemen ardından maktulün sol omuz-göğüs hizasına bıçağı sokarak kardeşi olan maktulün ölümüne sebep olduğu, sanığın olay yerinden kaçtığı fakat ertesi gün kolluk ekiplerince yakalandığı anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, somut olayda tasarlama hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, maktulden sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemin doğru olarak belirlendiği ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, katılanlar vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Sanık müdafilerinin temyiz istemleri yönünden
Sanık müdafileri tarafından kanunî süresi içinde öne sürüldükten sonra, sanığın 09.01.2024 ve 02.05.2024 tarihli dilekçeleri ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun’un 266/1. maddesi gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle, 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca sanık müdafilerinin temyiz istemlerinin oy birliğiyle REDDİNE,
B. Katılanlar vekilinin temyiz istemleri yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.11.2023 tarihli ve 2023/1918 Esas, 2023/1560 Karar sayılı kararında katılanlar vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1 maddesi uyarınca Elbistan Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.05.2024 tarihinde karar verildi.