Logo

1. Ceza Dairesi2024/3252 E. 2024/2925 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Hükümlünün adli sicil kaydındaki hükmün kesinleşme tarihinden sonra işlenen suçtan dolayı mahkumiyet hükmünün mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinin hukuka uygun olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Tekerrüre esas alınan mahkûmiyet hükmünün, sanığın yargılandığı fiili işlediği tarihten sonra kesinleştiği ve bu nedenle sanığın mükerrir sayılamayacağı gözetilerek, mükerrirlere özgü infaz rejimine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle yerel mahkeme kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/196 E., 2023/560 K.

SUÇ : Kasten yaralama

İNCELEME KONUSU

KARAR : Mahkûmiyet

KANUN YARARINA BOZMA

YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Sakarya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.09.2023 tarihli ve 2023/196 Esas, 2023/560 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında basit yargılama usûlü uygulanması suretiyle kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-e, 29, 62, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 251/3, 5237 sayılı Kanun'un 53, 58. maddeleri uyarınca 2 ay 24 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 18.10.2023 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği belirlenmiştir.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309/1. maddesi uyarınca, 07.03.2024 tarihli ve 2024/1055 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.04.2024 tarihli ve KYB-2024/31951 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.04.2024 tarihli ve KYB-2024/31951 sayılı kanun yararına bozma isteminin; adlî sicil kaydındaki ilâmın kesinleşme tarihi itibarıyla mükerrir bulunmayan hükümlü

hakkında belirlenen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet bulunmadığı şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

1. 5237 sayılı Kanun'un, Suçta tekerrür ve özel tehlikeli suçlular başlıklı 58. maddesinin birinci fıkrasının inceleme konusu ile ilgili birinci cümlesinde ve beşinci fıkrasında; "(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır." şeklinde düzenlemenin bulunduğu, hükümlünün tekerrüre esas alınan tehdit suçundan hapis cezasına ilişkin Karasu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.06.2022 tarihli ve 2022/198 Esas, 2022/434 Karar sayılı kararına konu mahkûmiyet hükmünün inceleme konusu suç tarihinden sonra, 18.07.2022 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.

2. Tekerrüre esas alınan ilâma konu suçun inceleme konusu suç tarihinden önce kesinleşmemiş olması nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 58/6. maddesi gereği mükerrir olmadığı belirlenmekle, hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

3. 5237 sayılı Kanun'un 58/3. maddesi; "Tekerrür halinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adlî para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur." 5237 sayılı Kanun'un, Kasten yaralama başlıklı 86. maddesinin inceleme konusu ile ilgili olan ikinci fıkrası ise; "Kasten yaralama fiilinin kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbî müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif olması hâlinde, mağdurun şikâyeti üzerine, dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezasına hükmolunur." şeklinde düzenlenmiştir. Hükümlünün adlî sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka bir ilâmı bulunmamaktadır. 5237 sayılı Kanun'un 86/2. maddesinde seçimlik ceza olarak adli para ve hapis cezaları öngörüldüğünden Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 25.09.2018 tarihli ve 2015/13-1066 Esas, 2018/373 Karar sayılı kararında ayrıntıları açıklandığı üzere, Mahkemece adlî para cezasının da takdir hakkı kapsamında tercihinin mümkün olduğu belirlenmiştir.

III. KARAR

1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Sakarya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.09.2023 tarihli ve 2023/196 Esas, 2023/560 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

29.04.2024 tarihinde karar verildi.