"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1231 E., 2023/954 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2. maddesi gereği kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de katılan vekilinin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz isteminde bulunması nedeniyle Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararı uyarınca hükmün temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle ve temyiz incelemesi aleyhe temyiz edilen suç vasfı ile sınırlı olarak yapılmakla, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul Anadolu 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.01.2022 tarihli ve 2020/436 Esas, 2022/76 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 22.03.2023 tarihli ve 2022/1231 Esas, 2023/954 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik aleyhe ve lehe istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebebi özetle; sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Suç vasfı ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Olayın ani gelişmesi, taraflar arasında öldürmeyi gerektirecek boyutta bir husumet bulunmaması, bıçak darbesinin tek olması, yaralanmanın yeri ve niteliği, sanığın eylemine devam etme hususunda ısrarının ve devam etmesine ciddi engel halin bulunmaması hususları nazara alındığında suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, katılan vekilinin aleyhe suç vasfına yönelik temyiz sebebinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 22.03.2023 tarihli ve 2022/1231 Esas, 2023/954 Karar sayılı kararının kesin nitelikte olması ve katılan vekilinin suç vasfına yönelik temyiz sebebi ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda hukuka aykırılık görülmemesi nedeniyle katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul Anadolu 42. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.12.2024 tarihinde karar verildi.