"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/3 E., 2024/111 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.02.2021 tarihli ve 2019/694 Esas, 2021/95 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine verilen İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 10.11.2022 tarihli ve 2021/656 Esas, 2022/1491 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 24.10.2023 tarihli ve 2023/2623 Esas, 2023/6458 Karar sayılı kararı ile özetle savunma hakkının kısıtlanması, teşebbüs ve eksik ceza belirlenmesi nedeniyle bozulmasına, suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilerek dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir.
2. İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.02.2024 tarihli ve 2024/3 Esas, 2024/111 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 31/3 ve 62/1. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek dava dosyası 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri özetle; öldürme kastı bulunmadığına ve meşru savunmanın varlığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçta kullandığı araç, hedef alınan bölgeler, mağdurda meydana gelen yaralanmanın ağırlığı, nazara alındığında suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve kazanılmış hakkı gözetilerek 5271 sayılı Kanun’un 307/5. maddesi gereğince 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; kazanılmış hak nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkında sonuç cezanın 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.02.2024 tarihli ve 2024/3 Esas, 2024/111 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303. maddesi gereği hüküm fıkrasından; "Ancak suça sürüklenen çocuğun bu suç nedeniyle mahkememizin 2019/694 Esas 2021/95 Karar sayılı ilamıyla neticeden 5 YIL 6 AY 20 GÜN hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, bu durumun kazanılmış hak teşkil ettiği anlaşılmakla 5271 sayılı Kanun’un 307. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun neticeten 5 YIL 6 AY 20 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,”
ibaresinin çıkarılması ve yerine “Suça sürüklenen çocuk hakkında daha önce verilen İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 10.11.2022 tarihli ve 2021/656 Esas, 2022/1491 Karar sayılı kararının yalnızca suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilip aleyhe temyiz olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca kazanılmış hakkı dikkate alınarak cezanın 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi suretiyle Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.11.2024 tarihinde karar verildi.