"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 07.02.2024
SAYISI : 2013/76 E., 2013/556 K.
SUÇ : Kasten yaralama
EK KARAR : Temyiz isteminin reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.02.2024 tarihli ve 2013/76 Esas, 2013/556 Karar sayılı ek kararının karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. GEREKÇE
Hüküm yokluğunda verilen mağdur ...'a gerekçeli karar tebliğ edilmemiş ise de Av. ...'ün 30.11.2020 tarihli dilekçesi ile ekinde vekaletname sunup dosyaya ... vekili olarak kaydının yapılmasını ve dosyadaki evrakların birer örneğinin verilmesini talep ettiği, anılan tarih itibariyle mağdur vekilinin karardan haberdar olduğunun anlaşıldığı, Av. ...'ın 02.02.2024 tarihli dilekçesi ile ekinde vekaletname sunup temyiz isteminde bulunduğu, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 2. maddesinde ''Herkes haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorundadır. Bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz” şeklindeki emredici düzenleme ile Kanun koyucu tarafından kişilere tanınan hakların belli sınırlar içinde kullanılması ve hakkın kötüye kullanılmasının da hukuk düzenince hiçbir şekilde korunmayacağının belirtildiği, tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, mağdur vekilinin 1412 sayılı Kanun’un 310/1. maddesinde belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 02.02.2024 tarihinde temyiz isteğinde bulunduğu,1412 sayılı Kanun’un 305/1. maddesi gereği asıl kararın re’sen temyize de tabi olmadığı, aynı Kanun’un 315/1. maddesinde yer verilen; “Temyiz isteği kanuni sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmişse veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan mahkeme bir karar ile temyiz dilekçesini reddeder.” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
II. KARAR
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenlerle Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.02.2024 tarihli ve 2013/76 Esas, 2013/556 Karar sayılı ek kararında mağdur vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.01.2025 tarihinde karar verildi.