Logo

1. Ceza Dairesi2024/384 E. 2024/6849 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün, hesap hatası nedeniyle bozulmasının ardından yeniden verilen mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin usul ve yasaya uygun davrandığı, delillerin yeterliliği ve hükme esas alınan hususların gerekçeli kararda açıkça belirtildiği, suç vasfında, meşru savunma koşullarının oluşmaması ve haksız tahrik indiriminin belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı, ceza tayininin yasal ve gerekçeli olduğu gözetilerek, katılan vekili ile sanık müdafilerinin temyiz talepleri reddedilerek yerel mahkeme hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/138 E., 2023/351 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Katılan vekilinin duruşmalı inceleme talebinin, 1412 sayılı Kanun’un 318. maddesi gereği hak ve yetkisi olmadığından ve yasal süresi içinde ileri sürülmediğinden reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.10.2020 tarihli ve 2019/507 Esas, 2020/252 Karar sayılı kararı ile,

Sanık ... hakkında, katılan ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 6 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Bu kararın katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 28.02.2023 tarihli ve 2022/11947 Esas, 2023/711 Karar sayılı kararı ile hesap hatası sonucu sanığa fazla ceza tayin edilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.11.2023 tarihli ve 2023/138 Esas, 2023/351 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 4 yıl 7 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan vekilinin temyiz istemi özetle, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, cezanın yetersiz tayin edildiğine,

2. Sanık müdafilerinin temyiz istemi özetle, eksik incelemeye, meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, cezanın fazla tayin edildiğine, sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına, haksız tahrik indirim oranına,

ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçun vasıflandırılmasında isabetsizlik bulunmadığı, meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan katılandan sanığı yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranın isabetli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, katılan vekili ve sanık müdafilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.11.2023 tarihli ve 2023/138 Esas, 2023/351 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekili ve sanık müdafiilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.10.2024 tarihinde karar verildi.