Logo

1. Ceza Dairesi2024/385 E. 2024/8645 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunda, meşru savunma veya sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiği, haksız tahrikin oranı ve eksik inceleme yapıldığı iddiaları yer almaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkeme kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Yargıtay incelemesinde, dosya kapsamında yeterli delil bulunduğu, usul ve yasaya uygun bir yargılama yapıldığı, meşru savunma veya sınırın aşılması hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, haksız tahrik indiriminde isabetsizlik bulunmadığı ve eksik inceleme iddiasının yerinde olmadığı gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin esastan reddine ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ceza Dairesi

SAYISI : 2022/3468 E., 2023/2152 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Kısmi ret, kısmi bozma

1. Sanık ... hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231/5. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, aynı Kanun'un 231/12. maddesi uyarınca karar tarihi itibariyla itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, bu hüküm temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır.

2. Sanık ... hakkında ...'e yönelik İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Demirci Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarihli ve 2019/45 Esas, 2022/60 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında ...'e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/2-b-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.09.2023 tarihli ve 2022/3468 Esas, 2023/2152 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısı ve sanık ... müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında meşru savunma ya da sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrikin oranına, ...'in kati raporunun yetersiz olduğuna, eksik incelemeye ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Adli Tıp İhtisas Kurulundan alınan raporun dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eksik inceleme bulunmadığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık ... tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, haksız tahrik nedeniyle belirlenen indirim oranında isabetsizlik bulunmadığı, meşru savunma ya da sınırın aşılması hükümlerinin uygulama olanağı bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

1. Sanık ... hakkında verilen hüküm yönünden;

Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı başvurulacak yasa yolu 5271 sayılı Kanun'un 231/12. maddesine göre karar tarihi itibarıyla “itiraz” olduğu, 5271 sayılı Kanun'un 264/1. maddesinde belirtilen kanun yolu ve merciinde yanılmanın başvuru hakkını ortadan kaldırmayacağına dair hükmü nazara alındığında, başvurunun itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek, temyizen incelenmeyen dosyanın itiraz merciince incelenmesi için mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

2. Sanık ... hakkında verilen hüküm yönününden;

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 29.09.2023 tarihli ve 2022/3468 Esas, 2023/2152 Karar sayılı kararında sanık ... müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Demirci Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.12.2024 tarihinde karar verildi.