Logo

1. Ceza Dairesi2024/3914 E. 2024/6834 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün hukuka uygun olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Yargılama sürecinin usul ve yasaya uygun yapıldığı, delillerin yeterli olduğu, suç vasfının doğru belirlendiği, cezanın yasal bağlamda verildiği ve basit yargılama usulünün uygulanmamasına yerinde karar verildiği gözetilerek yerel mahkeme hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2022/252 E., 2023/740 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.12.2015 tarihli ve 2013/671 Esas, 2015/976 Karar sayılı kararının, sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 22.02.2022 tarihli ve 2020/32794 Esas, 2022/2775 Karar sayılı ilâmı ile özetle; sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı yaralama eylemini gerçekleştirmediğini beyan ettiği nazara alınarak sanık ... ve ... beyanlarında da belirttiği şekilde çevre esnaftan olayı gören ve duyan olup olmadığına ilişkin kolluk araştırılması yaptırılarak olayı gören şahısların tespiti halinde tanık sıfatıyla beyanlarının alınmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi, sanığın yargılama konusu eyleminde 5271 sayılı Kanun'un 251. maddesi kapsamında basit yargılama usûlünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.12.2023 tarihli ve 2022/252 Esas, 2023/740 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebebi özetle; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan adlî raporun yeterli olduğu, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, Mahkemece yasal, yerinde ve yeterli gerekçeyle basit yargılama usûlünün uygulanmamasına karar verildiği, meşru savunma, meşru savunmada sınırın aşılması ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, 5237 sayılı Kanun'un 50 ve 51. maddeleri ile 5271 sayılı Kanun'un 231. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığı, tekerrür hükümlerinin uygulanmasının isabetli olduğu, sanık hakkında verilen mahkûmiyet kararında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenlerle Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.12.2023 tarihli ve 2022/252 Esas, 2023/740 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.10.2024 tarihinde karar verildi.