Logo

1. Ceza Dairesi2024/3968 E. 2024/6887 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten yaralama suçundan beraatine karar veren ilk derece mahkemesi kararının, istinaf mahkemesince bozularak mahkûmiyet kararı verilmesi üzerine yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Yargılama sürecinin usul ve yasaya uygun olduğu, mağdur beyanları, adli muayene raporu ve tanık beyanları ile eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin sabit olduğu, cezanın yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği gözetilerek istinaf mahkemesinin mahkûmiyet kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2022/2520 E., 2023/4068 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Düşme

Sanık hakkında ilk derece mahkemesince atılı suçtan beraatine, bölge adliye mahkemesi tarafından ise sanığın mahkumiyetine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarih, 2018/11-38 Esas ve 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca ilk derece mahkemesince verilen "beraat" kararı, istinaf mercii tarafından "mahkûmiyet" kararı verilerek hüküm türü değiştirildiğinden, kararın temyizi kabil olduğu belirlenmiştir.

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Ankara 64. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2021/334 Esas, 2022/468 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasından 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 11.12.2023 tarihli ve 2022/2520 Esas, 2023/4068 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 58, 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın atılı suçu işlemediğinden bahisle beraatine karar verilmesi ve takdiri indirim hükümleri uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın yasada belirtilen türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, en son zamanaşımını kesen işlemin sanık ...'ın savunmasının alındığı 04.07.2018 tarihinden hüküm tarihine kadar 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin henüz dolmadığı, tebliğnamede belirtilen sorgu tarihinin inceleme dışı sanık Ersin'in savunmasının alındığı tarih olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki zamanaşımı nedeniyle kamu davasının düşürülmesi gerektiğine dair görüşe iştirak olunmamıştır.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, mağdurun aşamalardaki beyanları ile uyumlu adli muayene raporu ve tanık beyanları karşısında eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, takdir yetkisi kapsamında Mahkemece yeterli ve yerinde gerekçelerle takdiri indirim hükümlerinin uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 11.12.2023 tarihli ve 2022/2520 Esas, 2023/4068 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Ankara 64. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

23.10.2024 tarihinde karar verildi.