"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/74 E., 2024/52 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 286/2-b maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.10.2017 tarihli ve 2017/343 Esas, 2017/647 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-e, 87/1-c, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve aynı Kanun'un 231/8. maddesi uyarınca 5 yıl süreyle denetime tabi tutulmasına karar verildiği, bu kararın 02.03.2018 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
2. İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.11.2021 tarihli ve 2021/12 Esas, 2021/196 Karar sayılı kararı ile sanığın tabi tutulduğu denetim süresi içinde 26.10.2021 tarihinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e, 87/1-c, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 16.03.2022 tarihli ve 2022/656 Esas, 2022/852 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısının(aleyhe) ve sanık müdafiinin istinaf başvuruları üzerine "Sanık ...'in, mağdur ...'ı yüzde sabit iz kalacak şekilde yaraladığı kabul edildiği halde, yüzde sabit iz niteliğindeki yaralamanın Adli Tıp Kriterleri ve Yargıtay 3. Ceza Dairesinin uygulamalarına göre basit tıbbi müdahale ile giderilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilmeden, TCK'nin 86/1. maddesi yerine TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi ayrıca sanığın eylemini silahtan sayılan cisimle gerçekleştirmesi ve katılanın yüzünde sabit iz meydana getirmesi nedeniyle TCK'nun 86/1, 3-e, 87/1-c-son hükümlerinin uygulanarak indirimler öncesi verilecek cezanın 5 yıldan az olamayacağı nazara alınmaksızın yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle eksik ceza tayini" nedenleriyle hükmün bozulmasına ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
4. İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.11.2023 tarihli ve 2022/216 Esas, 2023/625 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
5. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 09.01.2024 tarihli ve 2024/74 Esas, 2024/52 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; yüzleştirme işlemi yapılmadığına, eksik incelemeyle hüküm tesis edildiğine, haksız tahrik indiriminin yetersiz olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan adlî raporun yeterli olduğu, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin söz
konusu olmadığı, eylemin sanık tarafından diğer sanık Selçuk ile birlikte fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmak suretiyle iştirak halinde gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığı tespit edilemediğinden asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanmasının isabetli olduğu anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 09.01.2024 tarihli ve 2024/74 Esas, 2024/52 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.10.2024 tarihinde karar verildi.