"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2353 E., 2023/2460 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Ret, temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede; İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-a maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden; İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Dinar Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.05.2023 tarihli ve 2022/94 Esas, 2023/38 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 17.11.2023 tarihli ve 2023/2353 Esas, 2023/2460 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısının (aleyhe) istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1- (a) maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması ile takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına ilişkindir.
III.GEREKÇE
1. Olay günü sanık ve mağdurun gündüz saatlerinde karşılaştıkları, sanığın mağdura "çakalcım" diye hitap ettiği, bu söze sinirlenen mağdurun akşam saatlerinde sanığa hakaret ve tehdit içerikli mesajlar göndermesi üzerine sanığın da mağdura karşılık verdiği, mağdurun talebi üzerine tarafların buluşmaya karar verdikleri, mağdurun motosikleti ile sanığı evinden aldığı, olay mahallinde durarak motosikletten indikleri, tarafların sözlü olarak tartışmaya başladıkları ve mağdurun sanığın yüzüne doğru cep telefonunun ışığını tuttuğu sırada sanığın yanında bulunan bıçak ile mağdura saldırarak yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, somut olayda meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin yasal şartlarının oluşmadığı, Mahkemece yeterli ve yerinde gerekçelerle takdiri indirim hükümlerinin uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Sanığın öldürmeye elverişli bıçak ile mağduru Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığının 03.10.2022 tarihli raporunda belirtildiği üzere batın sol üst kadrandan, göğüs kısmından, sağ ve sol kollarından toplam 10 adet bıçak darbesi ile yaraladığı, mağdurun batındaki yaralanmasının hayati tehlike geçirmesine neden olarak mide yırtılmasına sebep olduğu, göğüs kemiği üzerinde bulunan yaralanmasının hayati tehlike oluşturmadığı ancak orta (3) derecede kemik kırığına sebebiyet verdiği, kollarında bulunan yaralanmaların ise kas kesisine sebep olduğundan basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu anlaşılan olayda; sanığın mağdurun hayati bölgelerini hedef alarak bıçakla birden fazla şiddetli darbeler vurduğu, mağdurun kendisini korumaya çalıştığı sırada kollarından yaralandığı ve bıçaklanma olayının öncesinde sanığın mağdura "senin içinde bi 15 sene yatarım, sen ölmeyi bayılmak zannediyorsun galiba" şeklinde iradesini açığa çıkaran mesajlar attığı hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığından sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması yerine yazılı şekilde eylemin kasten yaralama olarak nitelendirilmesi suretiyle eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
4. Dosya içeriğine göre olay öncesinde sanığın mağdura "çakalcım" diye hitap ettiği, bu söze sinirlenen mağdurun akşam saatlerinde sanığa hakaret ve tehdit içerikli mesajlar göndererek, motosikleti ile sanığın evinin önüne gelerek tartışmayı devam ettirdiği hususları birlikte değerlendirildiğinde ilk haksız hareket mağdura "çakalcım" diyerek hitap eden sanıktan gelmişse de mağdurun sanığa tehdit ve hakaret içeren mesajlar gönderdiği ve sanığın evinin önüne gelerek tartışmayı devam ettirdiği davranışları dikkate alındığında etki-tepki dengesinin sanık lehine bozulduğu anlaşıldığından mağdurdan sanığa yönelen haksız tahrik oluşturan söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alındığında haksız tahrik nedeniyle (1/4) ile (3/4) oranları arasında indirim öngören 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi uyarınca asgari oranda (1/4) indirim yapılması yerine yazılı şekilde haksız tahrik hükümleri uygulanmayarak fazla ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
1. Sanık Hakkında Mağdura Yönelik Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden;
İlk Derece Mahkemesince hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı nazara alınarak 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında sanık müdafinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Sanık Hakkında Mağdura Yönelik Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden;
Gerekçe bölümünde (3) ve (4) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden suç vasfı ve haksız tahrik indirim oranının belirlenmesi nedenleriyle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 17.11.2023 tarihli ve 2023/2353 Esas, 2023/2460 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Sanık hakkında aleyhe temyiz bulunmadığından 5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden KAZANILMIŞ HAKKININ KORUNMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Dinar Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.12.2024 tarihinde karar verildi.